_مفهوم فرد: بارزترین خصیصۀ ملت ژاپن عدم آگاهی نسبی به «من» خود است. اغراق نیست اگر بگوییم که اکثر تفاوتهای فکری و رفتاری بین ژاپنیها و فرانسویها در همی نکته نهفته استف بویژه با در نظر گرفتن خصوصیت فرد گرایی که به نظر می رسد در فرانسویها بسیار چشمگیر باشد.

 

2_منشأ فرد گرایی: معمولا گفته می شود که یونانیان باستان نخستین مردمانی بودند که دریافتند چگونه از محیط طبیعی و اجتماعی فاصله بگیرند تا خود را به عنوان موجودی یگانه و مستقل بازشناسند.

بدین ترتیب، برای نخستین بار در تاریخ بشر، انسان با جداکردن خود از محیطش با واقع بینی و بیغرضی درآن دقیق می شود

. این نخستین طلیعۀ آگاهی به «من»، احترام به فرد، و مفهوم دقیق آزادای فردی است؛ هنچنانکه نخستین مورد ثنویت و دوگرایی است که از مشخصات بارز تمدن غرب به شمار می رود.ژاپنیها، نظیر دیگر ملل آسیایی، هیچ گاه رابطۀ خود با طبیعت و جامعه را قطع نکرده اند، و حتی امروز نیز خود را با آن همانند می سازند تا کاملا جزئی از آن باشند، و نه تمامیتی مجزا و مستقل. ازدید گاه یک ژاپنی، اطمینان بخش ترین عامل، تعلق به یک گروه اجتماعی است

 

. برعکس، انسان غربی می کوشد تا هویت فردی خود را حفظ کند  و تأثیر ناشی از گروهی را که به آن تعلق دارد اغلب همچون محدویتی احساس می کند.

 

3_شیوۀ ادراک: «معحزۀ یونان» نمودار نخستین مرحله از خردگرایی غرب است که می تواند به عنوان مشاهده عینی پدیده های فیزیکی و اجتماعی به منظور استخراج قوانین قابل اجرای جهانی تعریف شود.البته، قدرت استدلال منطقی و تجریدی وسیما در آن دخیل است. این امر امکان توسعۀ بیمانند علوم و تکنولوژی را برای غرب فراهم آورد.

 

برعکس، همان گونه که نمو دارهای این کتاب نشان می دهند، ژاپنیها همواره کوشیده اند تا خودرا با محیط همانند سازند و با آن یکی شوند.

آنها همچون ماهی درآب غوطه ورند، و بنابراین، قادر به ارزیابی کیفیت آن نیستند. رابطۀ تنگاتنگ ژاپنیها بویژه به پدیده های خاص وعینی پایبندند، اما در در ایجان یک نظام معرفتی دچار اشکال می شوند.