صبروشکیبا یی صبروشکیبا یی یک کار بسیاردشواروهرکس نمیتواند.صبروتحمل وشکیبایی رادروجودخودداشته باشد.وصبروشکیبایی نصیب هرکس شده نمیتواند.چون باید تمام سختی هارنج وزحمت هارادرپیش خودهیج بگیرد.وباید وجود قوی داشته ومانندکوه درمقابل مشکلات ایستاده شود.وهیج مشکلی نتواند.آن راخراب نکند

.

وهرکاری را که انجام میدهد.به نام خداآغازکرده وخودرابه خدابسپارد.چون خداوند(ج)پناه بی کسان وهیج بنده خودراتنهانمی گذارد.وهمیشه درتمام سختی هاوبدبختی هاهمرایش میباشد.صبروشکیبایی نیروی است.که انسان رادرمقابل مشکلات ودشواری هامقاومت می بخشد.طاقت وتوانایی انسان هارابلند برده وشخص راجرات ومقاومت به او میدهد.که باهمه نابسامانی هامجادله ومانندیک کوه میباشد.

چون ازصبروشکیبایی خوداستفاده میکنند.انسان صبورهیج گاه ازسختی هافرارنکرده وزندگی خودراپیش میبرد.وازهیج حادثه هراس وترس ندارد.ومبارزه میکند.کسانیکه درتمام امورزندگی خود ازصبروشکیبایی کارمیگیرند.هیج گاه مایوس نشده وبه خودافتخارمیکنند.ودر همه کارهاقناعت دارند.وهمیشه موفق وسربلندمیباشند.کسانیکه درزندگی خودغم سختی بدبختی ناداری فقر آوارگی مصیبت وغیره...کارهاراتحمل میکنند.پناه برخدابرده وخودرابه اومیسپارند.واین آرزوراازخداوند(ج)دارند.که برای آنهاصبرعنایت کنند.

وآنهاراکمک کند.شخص فقیرغم وغصه خودرانخورده به فکراولادهای خودمیباشد.به فکرغذاولباس خودنبوده به فکرآنها میباشد.که چگونه غذاولباس ودیگراحتیاجات خودرابرآورده کند.چون اطفال بسیارآرزوهاداشته ومیخواهد.ماننداطفال دیگرباشند.لباس نو غذاهای لذیذوخواهش های دیگروهمه آنهارادرگوشه قلب خودپنهان کرده وهیح کس ازرازاوباخبرنمیشود.ونمیخواهد.که ازرازپنهان اوباخبرشوند.چون اطفال بسیارمعصوم وبیگناه هسنند.وبعضی اززن هاهم هسند.که درزندگی خودمشکلات فراوان دارند.ا

زقبیل ثروت ودیگرموارد.وهیج گاه زبان خودرابه گیله وشکایت بازنکرده ودردل خودغم هاورنج هاراپنهان کرده وتنهاباخدای خودرازونیازمیکنند.چون شب هابرخواسته باخدای خودرازونیازمیکنند.وازخداوند(ج)هرچیزراطلب میکنند.وزندگی خودراباداشتن ونداشتن گذاره میکنند.وحتی خداراشکرمیکنند.

چون انسان بسیارارمان هاوآرزوهادارد.وبعضی اززن هاهم هستند.که صبر وتحمل ندارند.وازصبروشکیبایی کارنمیگیرند.به پیش خدا گیله وشکوه  میکنند.که خدایااین چه بدبختی است .که برایم داده یی وحتی تحمل نکرده دست به خودکشی میزنند.شخص صبوردرنزدخداوند(ج)قدرومنزلت بسیاروالای دارد.وحضرت محمد(ص)درباره صبروشکیبایی تاکید فراوان کرده است.

وانسان هارابه صبروشکیبایی دعوت میکند.کسیکه صبورباشد.این لطف بزرگی است.که خداوند (ج)برای اوداده است.چون این نعمت نسیب هرکس شده نمیتواند.شخص صبوراخداونددوست دارد.وهمراه اودرتمام سختی هاهمراه میباشد.پس انسان باید کوشش کند.که صبرراسرمشق خودقراردهد.چون شخص صبوردل به دنیانمی بندد.وهمیشه قناعت دارد.