کمبود استادهای متخصص یک مشکل بزرگ در مدرسه های افغانستان است که نسل تازه دختران و پسران افغانستان هزینه آنرا میپردازند. آنها مایل اند تا کشور خود را بسوی توسعه اقتصادی و سیاسی سوق دهند, اما با میزان پایین سواد در افغانستان و یاری رسانی ناچیز داخلی گام های کوتاه, یک تلاش بزرگ به دید میرسد. خوشبختانه جوانان افغانستان مورد یاری رسانی خارجی در این زمینه قرار دارند.
فلم انکس یک سازمان مستقل است که تارنمایش را در اختیار فلمسازهای مستقل بحیث یک شبکه برای نمایش اثرهای کاری شان بشکل جهانی میگذارد - صنف هاث انترنت را در سرتاسر هرات که سومین بزرگترین شهر افغانستان است, ساخته است. به اساس تجهیزاتیکه توسط تارنمای فلم انکس فراهم شده است, چهل هزار دانش آموز به فضای مجازی پیوند خورده اند. به اساس برنامه های آموزشی ایکه تارنمای فلم انکس برای شان فراهم کرده است, این دانش آموزها شروع به کسب درآمد آنلاین کرده اند و به کارآفرینان موفق تبدیل شده اند. تارنمای فلم انکس به کاربرانش پاداش میدهد که بر اساس نوشتن مقاله و گذاشتن شان در این تارنمای, درآمد کسب میکنند. درآمدیکه آنها کسب میکنند, تمام اجتماع را یاری میرساند.
تارنمای فلم انکس این را به نمایش میگذارد که سواد دیجیتالی میتواند سبب آموزش و پرورش پایدار شود که به میزان بزرگتری خوشبختی به بار می آورد نسبت به اینکه فقط افراد بشکل انفرادی که به اندازه کافی بخت آموزش گرفتن را داشته باشند, باسواد شوند. این یک دیدگاه عالی است که من احساس افتخار میکنم تا رسانه های اجتماعی خود را توسعه دهم و آرزومندم که سازمانهای جهانی بیشتری در افغانستان سرمایه گذاری خواهند کرد.
از بس بی بی پرسیدم که بد از دانشگاه میخواهد چی کاری انجام دهد,او با دودلی پاسخ داد که " میخواهم به کشورم برگردم. میخواهم که آموزش دهم و در زندگی برادران و خواهران کوچک هموطن خود تغیر ایجاد کنم. کشور من به یاری من نیاز داد, و من میخواهم که برگردم تا معیارهای آموزشی کشور خود را بلند ببرم." در مورد کسانی مانند بس بی بی که میخواهند کشور خود را رهبری کنند, نمتوانم احساس خوشبینی در مورد آینده افغانستان نکنم.
