منابع انتقال میکروب ها

 

در قدم اول باید گفت نخستین جاهای که میکروبهای مریض کننده از ان سرچشمه گرفته و وارد بدن می شوند. بنام {منابع انتقال میکروبها } یاد می شود. که این منابع از سه قسم تشکیل شده است. منابع اول ان اینست: بعضی از امراض مانند سرخکان و چیچک مخصوص انسان است. و در جانداران دیگر دیده نمی شود. زیرا میکروبی که زاینده اینگونه امراض است خود را تنها با شرایط بدن انسان توافق داده است.

 

پس خود انسان یگانه منبع این گونه امراض دانسته می شود بناء شرایط انتقال و مبتلا شدن به اینگونه امراض وقتی مساعد می شود که شخص سالم با فردی آلوده و یا وسایلی که توسط او آلوده شده بود تماس حاصل نماید مانند: لباس، غذا، بستر و ظرف می باشد. منابع دوم اینست: برخی از امراض دیگر که انسان به انها مبتلا می گردد منابع گیاهی و حیوانی دارند یعنی اینگونه امراض از طریق جانداران و گیاهان الوده به انسان سرایت می کند .

 

مانند: مبتلا شدن به مرض امیب از اثر نوشیدن اب غیر صحی و یا خوردن سبزیهای ناپاک به میان می اید. گاهی نیز میکروب از طریق نیش زدن یک حشره به انسان منتقل می شود. مانند:انتقال میکروب سالدانه توسط پشه سالدانه و یا نیش زدن کیک که عامل انتقال میکروب طاعون از موش به انسان است.

 

سومین منبع انتقال میکروب ها طبیعت و اجسام بی جان است مانند: هوا، خاک، اب،باد و..... مثلا هنگامی گه به زمین بیفتیم و قسمتی از بدن ما زخمی شود وارد بدن ما شده و ما را به مرض تیتانوس و یا امراض دیگری مبتلا می سارند. در نتیجه باید گفت برای اینکه بدن ما از شر میکروبهای گوناگون در امان بماند و بیماری های گوناگون بر سراغ ما نیاید راه های وجود دارد که بنام {روشهای دفاعی} یاد می شود.

 

 

THE  END