پس از این سن، حقوق بگیران ژاپنی با یکی از سه وضعیت زیر روبه رو می شوند؛ یا باردیگر در همان مؤسسه اقتصادی در شغلی کم اهمیت تر استخدام می شوند، و این امر است که خودبه خود 10تا30% کاهش مزد را به دنبال دارد.

این نظام در 60.5% از مؤسسات دارای بیش از 30 کارمند اجرا می شود. در وضعیت دیگر، حقوق بگیران باز نشسته به شغل سابق خود در مؤسسه ادامه می دهند و همان حقوق و مزایا را دریافت می دارند. چنین شیوه ای مسلما باب طبع حقوق بگیران است؛ این روش در 26.4% از مؤسسات اقتصادی معمول است.\

در وضعیت سوم، مؤسسات اقتصادی (13.11%) گهگاه یکی از این دو روش را به کار می بندند. 18.4% از مؤسسات افراد را پس از 57 سالگی استخدام نمی کنند. حداکثر مدت تجدید استخدام در 63.3% از مؤسسات، و تمدید کار در 49.8% از شرکتها کمتر از 3 سال است.

در مورد حقوق بگیرانی که در بالای سن بازنشستگی کار می کنند، نه از ثبات شغلی می توان شخنی گفت و نه از مزد برمبنای سابقۀ کار. در چنین مواردی بیشتر کاهش حقوق براساس سابقۀ کار درمورد انتخاب یکی از دو روش فوق را برای خود محفوظ می دارد.

در 69.1% از مؤسساتی که روش تمدیدکار را برمی گزینند، مدیریت به تنهایی و بدون در نظر گرفتن تمایل افراد ذی نفع در این مورد تصمیم می گیرد. معیارهای چنین انتخابی عبارتند از شایستگی شخصی و مطلوبیت برای مؤسسه.