معیارهای انتخاب نامزدها در مؤسسات اقتصادی مختلف متفاوت است. مهمترین روش انتخاب عبارت است از مصاحبه با مسئولان بخش کارکنان و با کادرهای عالی، حتی با مدیر در مورد جوانان فارغ التحصیل. براساس آماگیری در 700 شرکت طراز اول، مهمترین معیارهای انتخاب فارغ التحصیلان و دانشگاهها در زمینۀ غیر علمی عبارتند از:

 

در درجۀ اول پویایی و انگیزه(79.8%)، سپس، وابستگی به روح خانوادگی (60.3%)، به خلاقیت و تخیل (54.3%). جالب توجه است که معیار شخصیت و رفتار عامل اصلی ارزیابی فرد را تشکیل می دهد.

از 25 سالگی به بعد است که اختلاف مزد زنان و مردان در ژاپن نسبت به اروپا  بیشتر می شود. به این ترتیب، سطح متوسط حقوق کارمندان زن ژاپنی بین 30 تا 35 سالگی به 50% می رسد. این نسبت در مورد فرانسه حدودا 65% است. در مورد کارگران زن ژاپنی، سطح متوسط مزد از این هم کمتر است و تا سن بازنشستگی به 45% مزد کارگران مرد می رسد.

     توجیه ویژگی فوق در این واقعیت نهفته است که در ژاپن اکثر زنان، کارمند یا کارگر، در هنگام ازدواج یا حداکثر قبل از تولد اولین کودک، مؤسسه را ترک می کنند. این کار مدتهای مدید سنتی بوده است مبتنی بر تصویر «جای زن در خانه است». از نظر اکثر زنان جوان ژاپنی، کار در مؤسسه، مرحله ای چند ساله قبل از ازدواج را تشکیل می داده (و هنوز می دهد) که منظور از آن اندوختن پول، شناخت زندگی فعال، سرگرمی، و احتمالا یافتن شریک زندگی است. در این اواخر، زنان ژاپنی بیش از پیش به چنین سنتی پشت می کنند و به طور جدی مانند همکاران مرد خود درصدد یافتن شغلی ثابت در درون مؤسسه بر میآیند. باوجود این، مؤسسات اقتصادی هنوز زنان را نیروی کار«بی ثبات» و کوتاه مدت به شمار می آورند. در نتیجه، مؤسسات اقتصادی ژاپن در مجموع برای زنانی که خواهان تصدی شغل ثابتی هستند، از جهت اشتغال و پرداخت مزد طرحی واقعی ندارند. بسیاری از زنان ژاپنی در 35_40 سالگی، یعنی زمانی که فرزندانشان بزرگ شده اند، دوباره وارد بازار کار میشوند.

 

باوجوداین، کاری که آنان انجام می دهند غالبا کم اهمیت است و این امر

علت اختلاف نسبتا زیاد بین مزد زنان و مردان را که دارای سابقۀ کار و تجربۀ حرفه ای خیلی مهمتری هستند، روشن می کند.