افغانستان یک کشورکوهستانی است که زمینۀ کشت و زرع درآن خیلی مساعد بوده، واکثریت مناطق افغانستان مختص برای کشت وزرع مواد مختلف غذایی است .مثل: به ولایات کندز، کنر، ننگرهار برنج به کثرت کشت میشود.
میوه جاتی مثل نارج، لیمو، مالته درمنطقۀ مرطوب مثل ننگرهار ونورستان زرع میگردد.و همچنان سبزیجاتی چون: بادنجان رومی، زردک، شلغم، پالک، گلپی، بامیه، بادنجان، کچالو، کاهو، مرچ گشنیز، نعناع، کدو وغیره در مناطق مختلف افغانستان زرع میشود، وموادغذایی اولیۀ ما را تشکیل میدهند. زعفران کشورما درتمام آسیای میانه شهرت بسزائی دارد، همچنان انار قندهارکه چشیدن طعمش به یاد ماندنیست وخیلی مشهوراست.
حبوباتی مثلی: نخود، لوبیا، باقلا، ماش، عدس، مشنگ هم که در مصرف مواد غذایی رول دارند در کشورما زرع میگردد. نباتات طبی مثل: زیره، زعفران، دارچین، گل بابونه، اسپند، خاکشیروغیره هم در کشورما کشت میشود. برعلاوه موادغذایی درافغانستان کشت وکارمواد نشه آور(کوکنار) هم صورت میگیرد. اکثریت مردم کشورما در دهات مصروف کشت وزراعت هستند ودهقانی را از پدران وبزرگان خویش به ارث برده وحتی به زنان واطفال خود نیزاین شغل رامیآموزانند، چونکه کشورمااز لحاظ اقتصاد ضعیف است وسطح دانش ما هم پیشرفته نیست، نمیتوانیم ماشین آلات زراعتی پیشرفته را وارد واستفاده کنیم. بنـأ تمام زراعت وکشتمندی توسط نیروی انسانی صورت میگیرد، از شخم زدن، تخم پاشی، آبیاری زمین گرفته تا چیدن محصول ، دهاقین باید شب وروز زحمت بکشند وبجای ماشین کار کنند، تا که ما ازمواد غذایی سالم استفاده کنیم برعلاوه اینکه از محصولات درداخل کشور به وفرط استفاده دارد به خارج ازکشورنیزصادرمیگردد. گذشته از زراعت، مالداریهم درافغانستان ازاهمیت وارزش خاصی برخورداراست. مردم دهکده ها تربیه وپرورش حیواناتی چون: گاو، گوسفند، بز، شتر، مرغ خانگی، ماهی وغیره را هم عهده دارند، وهمۀ ما از گوشت حیوانات اهلی در رژیم غذایی خود استفاده میکنیم .برعلاوه، از پوستشان نیز در عرصۀ قالین بافی، بافتن لباسهای پشمی، پوستین، بالاپوش وغیره استفاده میشود.
همچنان از پوست گوسفند قره قل که در داخل کشوراستفاده چشم دیدی دارد به خارج از افغانستان هم صادر میگردد. مردم ما از قدیم درزراعت ومالداری شهرت ومهارت شدیدی دارند و افغانستان به داشتن مناطق کوهستانی وبیایانی واقلیم معتدل کاملآ مناسب به زراعت ومالداری است.
