جوانان نیز مانند سایر اقشار جامعه تحت تاثیر پیشرفت های اخیر در دنیای نوین قرار گرفته اند و شوق و علاقه شان به تعلیم و تربیه رشد خیره کننده ایی داشته است. اگر شما به آمار وزارت معارف رجوع کنید مشاهده خواهید کرد که تعداد جدید الشمولان مکاتب نسبت به ده سال پسین چند برار شده است اما سوال اساسی اینجاست که آیا این جوانان بعد از فراغت از مکاتب فرصت های تحصیلی و کاری را بدست خواهند آورد؟
با توجه به امتحان کانکور امسال وآمار بیش از حد شاگردان ناکام آیا باز هم چنین سرنوشتی در انتظار فارغان سال آینده قرار دارد؟
افغانستان کشوری است که با مشکلات زیادی چون فقر فساد گسترده اداری و آمار زیاد بی کاری دست و پنجه نرم می کند اما عدم مدیریت درست و نبودن اهل کار به افراد مسلکی و وطن دوست یکی از عوامل موثر دربی نتیجه ماندن شاگردان در امتحان کانکور میباشد.
مسلکی شدن و رفتن به سوی تحصیلات معیاری میتواند به این معزله کمی سکون بخشد طوری که اگر برای شاگردان آموزش های اساسی تا صنف نهم فراهم باشد و از این صنف به بعد شاگردان به رشته های دلخواه خود راه یابند و سه صنف اخیر را با داشتن فرصت های مسلکی به پایان برسانند در حقیقت به سه مشکل اساسی راه حل وجود خواهد داشت:
یک# با مسلکی شدن از صنف نهم به بعد شاگردان به صورت تخصصی از مکتب فارغ شده و مستقیما وارد بازار گردیده و میتوانند درامد زدایی کنند.
دوم# چون اکثر شاگردان به صورت مسلکی فارغ می گردند و میتوانند در بازار استخدام گردند بنا تعداد کمتری خواهان ادامه تحصیل در نهاد های تحصیلات عالی میشوند و آمار کلی جذب پوهنتون ها بالا میرود.
سه# به دلیل رشته بندی از صنف نهم و تعین استعداد یک شاگرد در رشته خاصی امتحان کانکور نیز تخصصی شده و هر شاگرد نظر به توانایی و علاقه به رشته مورد نظر خویش راه میابد و دیگر متقاضیانی نخواهیم داشت که استعدادشان ایجاب مهندسی را میکند اما به هنرهای زیبا راه پیدا کرده اند و یا بر عکس موضوع قابل اهمیت بوده تا در اینجا از ایجاد زمینه های کاری توسط دولت برای افراد تحصیل کرده نیز یاد آور شویم تا در آینده دیگر شاهد بی کاری مغز های متفکر نباشیم بنا با روی کار گرقتن پلان های عصری و تحول در نظام کنونی معارف این مشکلات به اسرع وقت حل خواهند گردید.
با سپاس
سیاوش کسرا
