یکی از بزرگ ترین موضوع ای که باید تمام انسان ها به آن ارزش بدهند آداب سخن گفتن است که در زنده گی تمام انسان ها بسیار لازم و ضروری است که باید آنرا در تمام جاها مراعات کنند چون سخن گفتن نماینده گی از شخصیت انسان می کند پس ما باید اول آداب سخن گفتن را در زنده گی خود بیاموزیم تا در زنده گی به مشکل بر نخوریم مثلا: اطفال از وقتی که به دنیا می آیند شروع به یاد گیری میکنند و کوشش می کنند که تمام چیز ها را بفهمد و فامیل شان باید کوشش کنند تا تمام آداب سخن گفتن را برای اولاد شان یاد بدهند تا اطفال شان که نمایده گی از فامیل خود را هز جا است باعث خجالت شان مشود بلکه باعث افتخار شان شود.
ما باید در هر جای که هستیم باید نظر به همان جا رفتار کنیم مثلا: با بزرگان به آرامی و درستی صحبت کنیم و هیچ وقت در وسط حرف های بزرگان حرف نزنیم چون باعث بی احترامی به آنها می شود باید فرصت بدهیم که سخنان شان تمام شود بعدا ما سخنان خود را بگوئیم که هم سبب خجالت ما نشود و هم باعث بی احترامی به بزرگان نشود
با خوردان به نرمی و مهربانی صحبت کنیم . با آنها با شفقت و مهربانی رفتار کنیم تا که آنها هم از ما بزرگترها آداب سخن گفتن را بیاموزند و برای شان در زنده گی شان تجربه شود ولی اگر ما بزرگان آداب سخن گفتن را مراعات نکنیم و در هر جای بدون فکر کردن حرف بزنیم باعث خجالت ما می شود و اطفال هم از ما یاد می گیرند پس ما باید در هر جا متوجه سخنان خود و رفتار خود باشیم چون بسیار مهم و است.
وقتی که سخن می گوییم باید سنجیده سخن بگوییم و از سخنان بیهوده و بی معنی و سخنان خراب پرهیز کنیم چون باعث خجالت ما می شود و همیشه درست و منظم سخن بگوییم و کوشش کنیم که در سخنان دیگران داخل نشویم چون بسیار یک عمل زشت و ناپسندی است.
