سعادت رویای زیبای که در جلوی روی ما با بال های پراز نور در پرواز است ومی خواهیم آنها را بدست آوریم اما هیچ وقت به اندازه کافی از سعادت بهر مند نخواهیم شد سعادت چیزی است که انسان ها از زمان پیدایش تا امروز به دنبالش هستند

طبعا هر کس چی شاه چی گدا چی خورد چی کلان چی خانم وچی مرد در جستجوی خوشبختی وسعادت است فکر نمی کنم کسی به فکر شقاوت ،هلاکت ویانابودی باشد. اما سوال انیجاست که سعادت در کجاست ؟سعادت را عده زیادی تجربه کرده اند اما فردی مزه سعادت را نچشیده بلکه غم جدیدی بر غم های شان افزوده می شده بعضی ها فکر می کنند که ثروت ونعمت های مادی سعادت است وزندگی مرفه خواهند بود اما عده ایی که از تمام امکانات مادی برخوردار هستند ودر سطع بالای قرار دارند از هر لحاظ .خانه ،ثروت ،مقام های بلند ،...بیشتر از دیگران از سختی های زندگی شان شکایت می کنند پس اینجاست که می گویم سعادت تنها در امکانات مادی نیست یعنی ثروت سعادت نیست ونه راهی برای رسیدن به سعادت بلکه در آخرت عذابی است بر صاحب مال

پس می گویم آیا سعادت در داشتن فرزنداست؟

بدون شک که اولاد زینت دهنده زندگی انسان است اماهستند فرزندانی که بر ‍پدر ومادر خود بجای احسان ونیکوی راه ناسپاسی ونافرمانی را پیش می گیرند بضی از فرزندان بخاطر طمع به مال پدر اورا می کشند ومال اورا بدست می آورند وپدران ومادان از چنین فرزندان مجبور می شوند لب به شکایت باز کنند اگر سعادت در فرزندداشتن بود کسانی که از فرزندداشتن محروم هستند چی می کردن آیا این ها به هلاکت وبدبختی

دایمی محکوم می شدند.اما این چنین نیست

 

 

.

پس آیا سعادت در علم است ؟

اما نه .سعادت در علم هم نیست چرا که علم میل وخواهش است .خیلی از دانشمندان به علم ودانش روی آوردنند و زندگی خود را صرف علم کردند اما در پایان سر تا سر وجود شان را حسرت فرا گرفت وعلم شان غمی برغمی

دیگر اضافه شد ودر آخر خواستند زندگی شان با ایمان  باشد

 

حالا دانستم که سعادت در کثرت مال ،زیادی فرزند ،قدرت ومقام نایل شدن به منافع وعلوم مادی نیست سعادت یک امر معنوی است که چشم دیده نمی شود با مقیاس های این دنیا اندازه نمی شود باروپیه ودالر خریده نمی شود سعادت چیزی است که انسان آنرا درون سینه اش حس می کند سعادت صفا،آرامش،راحتی،ومحبت است از وجود انسان سر چشمه می گیرد وخارج نمی توان آنراوارد بدن کرد سعادت در ایمان است که می یابیم وایمان در قلب است که فقد خداوند در آن تسلط دارد این همان واقعی است سعادت که بشر توانایی هدیه دادن آن را به دیگران ندارد ونه هم می توانند آن را از دیگری بگیرد ایمان در قلب انسان چشمه سعادت است که جاری است وهر گز خشک نمی شود .