به دیدگاه من این نوع دوم فلمسازها باید تقلید از سینمای بالیود را رها کنند و در جهت ساختن صنعت فلم در افغانستان کار کنند

. طوریکه آقای فرانسس کو رولی “ Francesco Rulli” از سازمان فلم انکس گفت که مردم افغانستان استعداد هنری فوق العاده ای دارند و این به تاریخ هزاران ساله شان برمیگردد.ما باید این استعداد را احیا کنیم. سینمای ما باید حامل یک پیام قوی برای تغیر جامعه و انکشاف هنر باشد.

هنرمندانی مانند امیتا بچن” Amitabh Bachan” و کبیر بیدی” Kabir Bedi” صنعت سینما در هر دو کشور هند و افغانستان را متحول کردند.این نشان دهنده تاثیگذاری فرهنگی و اجتماعی فلم که همانا هنر واقعی است, می باشد.

هند کشور زیباییست,کشور رویاها و البته تفاوت ها. موسیقی, شعر و رقص سنتی اش مرا مجذوب خود میکند.

فلم انکس: شما با چندین زبانیکه آموخته اید و همچنین بخاطر علاقه خود به شعر و ادبیات پارسی و غربی. کدام نوسنده فارسی بیشتر به دل شما چنگ میزند و چرا؟ و کدام نویسنده غربی؟

 

خاطره یوسفی: شاعر بزرگ پارسی قرن سیزدهم مولانا رومی بلخی که در انگلیسی بیشتر به رومی شهرت دارد همیشه الهامبخش زندگی من بوده است.

مولانا به نام مولانای بلخ و یا فرزند شرق  نیز مشهور است. در سال 2007  از من خواسته شد که در خانه مولانا که یک سازمان آلمانیست ارئه دهم. این را بحیث بزرگترین افتخار خود بخاطر پرمفهوم بودن کار مولانا قبول کردم.