یک نوع پرتقال قدیمی ایرانی وجود داشت که مردم ایتالیا درقرون یازده به کشت و رشد این نوع میوه پرداخته بودند که مزه ی آن نسبتاً تلخ بود اما در قرن پانزده میلادی یک نوع پرتقال شیرین تر در هندوستان پیدا شد و جای پرتقال تلخ را گریفت ، سرمایه داران و تجاران کشور پرتقال شروع به تجارت این میوه کردند و کشت آن را بین کشور خود ترویج دادند.به همین دلیل در بیشتر زبانهای دنیا هنوزهم اسم این میوه را "پرتقال" تلفظ میکنند.

از فواید این میوه میتوان گفت:

این میوه خوشمزه دارای (ویتامین سی ) است ،بدن انسان به مواد معدنی و آهن طبیعی نیاز فراوان دارد که این میوه این نیازها را تامین میکند.همچنان در طبابت هندوستان و چین ازین میوه به حیث تقویت کننده دستگاههای گوارش انسانها و یا برای جلوگیری از پیچش خون یااسحال خونی در بدن انسانها استفاده به عمل می آید.

مردم انگلستان ازین میوه برای مقابله با کمبودی ویتامین سی در بدن و محکم بودن لثه ها دندان و جلوگیری از خونریزی لثه های مردم آن کشور استفاده عظیمی مینمایند.

این میوه بدن انسانها را در مقابل عفونت ها و سرطانهای خطرناک محافظت مینماید ،این میوه مفید باعث میشود تا خون بدن انسانها تصویه شده و برای رفع تشنگی بسیار مفید به شمار میرود.ازین میوه در بیشتر مناطق برای مبارزه باحشرات استفاده به عمل می آید، مثلاً: بیشتر دهقانان برای مبارزه با کرمهای مضر از پوست این میوه استفاده میکنند.

استفاده آب جوش داده پوست این میوه برای درمان سرماخوردگی های شدید استفاده میشود چونکه اثر درمانی مفیدی دارد.

بسیاری از تجارانی که آب میوه پرتقال را وارد مینمایند آب پرتقالی است که کیفیت آن بسیار پایین است ، گرچی ادعا داردند که آب پرتقال 100% طبیعی است ولی بخاطر شیرین شدن بیشتر به آب این میوه شکر وکلسیم اضافه میکنند که مصرف بی راویه آن منجر به سنگ کلیه میشود.