درقرون اولیه که هنوز مردم آموختن را نمیدانستند و عدۀ محدودی که برای فهماندن در مورد طبیعت کنجکاو بودند مورد تمسخر اطرافیان خویش قرار میگرفتند و اصلآ تصور نمیکرد که تا چند قرن آینده چه تحولات وچه پیشرفت های در سراسر کرۀ زمین رونما خواهد گردید. در قدیم همۀ مردم برای دیدن، کار کردن به گونۀ مشارکت و آگاه شدن از حال واحوال همدیگر باید چندین شبانه روز حتی ماه ها، را با حیوانات اهلی چون: شتر، اسب و الاغ راه سفررا طی مینمودند. تا با همدیگر معلومات خویش را به اشتراک بگذراند وکارهای تجاری خویش را پیش ببرند. خیلی از سالهای عمر شان را در سفر بدبختی طی سپری میکردند.
در قرون وسطی مردم در زندگی خود به اتفاقات بیشتر در روی زمین روبرو میشدند که برایشان شگفت انگیز و جدید بوده و مایل بودند تا در موردشان بدانند وجستجو کنند. و خواهان این شدند که در زندگی وکارهای روزانۀ خود سهولت ایجاد کنند. تا که وقت شان را روی کارهای بهتر و بیشتری بگذارند. به همین دلیل دست به اختراع وساختن خیلی از وسایل اولیه زدند. مثلآ در قسمت زراعت ماشین آلات زراعتی با ساختار و فعالیت اولیه را اختراع کردند. در قسمت محاسبه و تجارت و ارتباطات نسل های مختلف و اولیه کامپیوترها بمیان آمد. برق ورادیو وتلویزیون، موتر وغیره بمیان آمد که تغیرات چشم دیدی را به زندگی همه ایجاد نمود. و مردم راحتتر وسهلتر وبا علاقۀ بیشتر میتوانستند خیلی از کارها را مؤفقانه انجام دهند. وتقریبآ بجای انسان ماشینها فعالیت میکردند.
دراین اواخر بیشتر مردم به سوی تکنالوژیهای جدید، کامپیوترها، وسایلی که مانند انسان عمل میکند، هواپیماها جدید و وسایلی برای رفتن به فضا و بررسی کردن منظومه ها وسیارات خارج از کرۀ زمین و... آشنا شدند و آموختن را جزء ضروریا ت زندگی خود و اولادهایشان میپندارند. با بوجود آمدن انترنت مردم از هر گوشه و کنار دنیا میتوانند به راحتی همزمان با هم در ارتباط باشند. معلومات و تجارات شان را از راه دور معتبرانه و به سهولت انجام دهند در مدت کمتر از ساعت ودقیقه.
ازاین پیشرفتها که انسان توسط ذهن متفکر خویش به دنیا ارزه کرده است بر میآید که خداوند انسان را بیحکمت وبیهوده مخلوق اشرف و برتر خویش قرار نداده. خداوند چقدر انسان را دوست دارد وبه او بزرگترین و بهترین گنج (علم وتفکر) که کسی تا حال قیمتش را نتوانسته بسنجه، بخشیده است.
