همه این عقیده اند که انسان نمیتواند بدون تخصص در یک مسلک مسوول آن شود بگونهء مثال رییس شفاخانه باید یک داکتر متخصص طب باشد، و رییس شرکت ساختمانی انجینری باشد، و به همین سان زییس پوهنحی متخصص همان مسلک باشد. کشور ما افغانستان زمانی رو به بدبختی نهاد بعضی از نظامهای ظالم موضوع تخصص را قصدا فراموش نموده، و اشخاص غیر مسلکی را به علت اینکه عضو حزب آنان بوده در جایی مقرر نموده اند که او در تمام اموزش نسبت بی خبری از آن مسلک ناکام بوده است. این عقب مانی در کشور ما حتی در ساحات دینی تاثیر داشته و بعضی از اشخاص غیر مسلکی که هیچ معلوماتی از قرآن شناسی و حدیث شناسی نداشته باشد، زبان عربی را نمیداند، و حتی قرآن کریم را در الفاظ آن غلط تلفظ و قراءت میکنند، اینگونه اشخاص خود را درر مسند دین نشانده اند، آنان به گمان اینکه به دین اخلاص دارند، و شاید هم داشته باشند خود را حق میدهند که در که در دین اسلام سخنانی بگویند و پیروان خود را به اموری دعوت نمایید که نه تنها عبادت نیست، بلکه بدعت و گمراهی بزرگی است، تنها اخلاص نمیتواند که سبب نجات انسان گردد، بلکه لازم است که انسان مخلص مطابق طریقه پیامبر (ص) عمل نماید.
شما هر گاه بت پرستان را بیبینید در بعضی حالات بسیار با اخلاص عمل میکنند، و این بدین معنا نیست که اخلاص آنان سبب نجات آنان میشود، زیرا آنان این اخلاص را در مقابل بتها مینماید، علامه دکتور شریعتی این موضوع را چی خوب بیان داشته است: شرک بر خلاف آنچه که تصور میکنیم لا مذهبی نیست، مذهب است. بر خلاف آنچه آن فکر میکونیم . مشرک دیندار است، متقعد است، پرستنده و عابد است، مشرک کسی است که در چین وقتی بتهایشان را که روی ارابه های بزرگ از معبد بیرون می آورند زنان و مردان زیباترین دختران و پسران خود شان نذر میکردند که درپای بت یر ببرند و این خون، خون متبرکی میشد که در دعا ها و نذر ها و مراسم مذهبی مصرف میشد و از آن شراب متبرک ساخته میشد، این شرک است این بی دینی است.
قربانی در برابر بت و برای بت در جاهلیت همین عرب وجود داشته قربانی چی؟
قربانی انسان، نه قربانی گوسفند، بسیار نذر میکدرند که اگر من مثلاً چند تا پسر داشتم پسر اولم را قربانی می کنم برای بتم، نذر می کرده که بت او را پسردار بکند خیلی بی معنا است.