قران کریم وقتی که به توصیف قدرت خداوند متعال در عالم می پردازد این وصف را در سبک چنان زیبا و دقیق از لحاظ تعبیر میریزد که چهارده قرن پیش اعراب به تناسب درک و شعور خود، عظمت انرا درک میکردند. همانگونه که انسانهای متمدن امروزی به میزان برخورداری از علم و عرفت و کشفیات علمی که در سطح جهان گسترش میابد، به خوبی انرا درک می نمایند. نمونه های فراوانی در این باره در قران وجود دارد.
خداوند متعال اعلام میدارد که خورشید به چراغ بسیار فروزان و روشنی دهنده ای شباهت دارد که در اثر موادی که در ذات و درون دارد شعله ور شده است و نور ان از ذات و درون ان برمیخیزد. این حقیقتی است که علم در عصر جدید انرا کشف کرده است.
همچنین خداوند متعال ماه را به "نور" توصیف میکند. پس ماه کره ای است تاریک که نور خود را ازمنبع دیگری کسب میکند و انرا منعکس میسازد. این هم حقیقتی است که علم انرا به اثبات رسانده.
انسان از گوشت ماهی استفاده میکند که ان ماهی از خوردن ماهی های کوچکتر تغذیه میکند، به همین ترتیب تا میرسد به ماهی های بسیار کوچک و کرم ها و حشرات. پس ما میبینیم که منشا تغذیه نهایی انها نباتات است.
بنابراین میبینیم که نباتات پایه و اساس هرم حیات را تشکیل میدهد که انسان در بالاترین نقطه این هرم قرار دارد.
