مهربانی مثال درخت است.که هرچقدربزرگ میشود.برای پرنده های زیادتری درخودآشیانه میسازد,برای حیوانات بیشتری غذا فراهم میکند,قسمتی زیاد تری زمین را سایه میدهدوبیشتر هوا راپاک میکند.وبلاخره هرقدرکه نفس میکشد,به فایده دیگران/وهرقدرکه شکوفاترمیشود.دیگران راشکوفا میسازد.ومانع هرآنچه که به دیگران ضرر میرساند شده.وهمیشه دربرابر دیگران خودگذری راپیشه گرفته وبرای دیگران محبت را میاموزاند,صمیمیت رادریک کشوربه ارث گذاشته وآنهارابه مهربانی دعوت میکند وشاید هم بتواند کشورش رادربین جهان به عنوان مثال معرفی کند.وبگویدکه مهربانی چقدر زیباست وچقدر میتواند دربین جامعه محبوب واقع گردد.ونشان دهد که مهربانی چقدرجهان رازیبا ساخته وزیبایی های جهان را روشن میسازد.
تانباشد کسی گمراه ,ومانند فانوس درزنده گی های تاریک ما راه درست رانشان داده ومارا ازعمق بی رحمی میکشاند به سوی خود.ناگفته نباید ماند که همان طوریکه آب مایع حیات است.بازمهربانی هم غذای زندگی است.که بیدون آن انسان از زندگی دل سرد میشود.حتابالایی عزیز ترین کسانش هم اعتماد کرده نمی تواند.وخود.رادربین همه تنها احساس میکند.وزندگی خود را مثال پیکر بی روح سپری میکند.چون تنهاپدیده که میتواند انسانیت مارا نشان دهد,مهربانیست که توسط آن میتوانیم مرحم بردرد دیگران باشیم.وتوسط مهربانیست که میشود,غم دل عزانت را دور کرد.واوراازبی رحمی نجات داد.واشخاص که با مهربانی خود میخواهند دیگران را نجات دهند اشخاصی اند والا ودرنزد خداوند (ج)عزیز.پس کوشیش کن مهربان باشی تا دیگران با تو مهربان باشند
