آزادی یعنی رهائی: رها شدن از بند و اسارت، از بند قیودات برخواسته از ظلم و بی عدالتی
یعنی شکوفا شدن یعنی پرواز کردن
این واژه بسیار زیباست و معنی وسیعی دارد. آزادی که در جامعه حکم فرما باشد انسان جنب و جوش خاصی در هر فعالیت دارد دیگر آینده را تاریک نمی بیند که از علاقه مندی و تلاش بکاهد. با فکر آرام و تلاش پیگیری توئم با علاقه مندی گره مشکلات را باز می کند.
وقتی آزادی باشد غم معنی یی ندارد. وقتی آزادی باشد تنبلی زشت است باید بلند شد و با تصمیم راسخ برای بدست آوردن آنچه معقول و زیباست تلاش کند.
بی قید و بندی ها و بی حجابی ها را آزادی نمی توان گفت معنی آزادی این ها نیست. انسان باید اندیشه آزاد داشته باشد و غیر آن اندیشه در استارت است در استارتی به مراتب وحشتناک تر از استارت وطن در دست بیگانگان، اقلآ در آن میتوان در هر شرایطی آزاد بود و اما اگر اندیشه اسیر هوس ها بیجا بود انسان را فاسد میسازد و همیشه از کارهای خوب چیز بدی میسازد.
هیچ وقت نمیشود که نتیجه یک عمل شایسته، عملی شایسته باشد.
پس آزادی هم با آن معنای زیبایش آزادگی را به ارمغان می آورد. نه بردگی را
