همانگونه که بسیاری از صفات انسان ها و دیگر موجودات حیه را نمی توان به صورت مجرد تعریف کرد ,برای هوش هم نمی توان تعریف کوتاه و مجرد بیان داشت زیرا هوش از جمله پدیده های نهایت مغلق صفات انسان میباشد. بغضی به این عقیده بودند که هوش کلی استدلال حل مسایل و اخذ نتایج خوب رادر همه زمینه های روانشناسی میسر ساخته و توضیح دادند که اگر هوش کلی یک فرد هر قدر بالا باشد به همانقدر در اکثریت از زمینه ها موفقیت های بیشتری را به دست میاورد بر عکس هر قدر هوش کلی یک فرد ضعیف باشد به همانقدر در حل مسایل ناتوانتر میباشند .
هوش عبارت از :مجموعه استعدادهایی است که به وسیله آن شناخت پیدا میکنیم , شناخت هارا به یاد میسپاریم , و عناصر تشکیل دهنده ی آن را به کار برده تا مسایل زنده گی روزانه را حل کنیم .
و با محیط ثابت و محیط در حال تغییر سازگار شویم .
هوش از یکسو وسیله شناخت و معرفت بر پدیده ها بوده و از سوی دیگر عامل جوینده راه حل پرابلم های زنده گی و سازگار دهنده انسان با محیط ما حول آن میباشد . بنا میتواند انسان را در شناخت تمام عرصه های زنده گی با انواع شاخص های آن کمک و یاری رساند .
دو نوع هوش داریم : یکی هوش سیال و دیگری هوش متبلور است , که هوش سیال همانا استعداد و توانایی کسب شناختیهای تازه و حل مسایل تازه بوده و هوش متبلور عبارت از کاربرد شناختیهای قبلی در حل مسایل است . تجارب نشان داده که هوش سیال پس از سن 40 سالگی سیر نزولی خود را طی نموده و به توارث نسبت داده میشود . مگر هوش متبلور با افزایش سن بیشتر شده و به یادگیری و تجارب نسبت داده میشود .میتوان هوش افراد را اندازه گیری نمود تا بتوان به میزان استعداد توانایی فرد آگاهی حاصل کرد که این اندازه گیری به وسیله آموزش های هوشی صورت میگیرد . این آزمون های هوشی عبارت از مجموعه مسایل و سوالاتی است که به اختیار آزمودنی قرار داده شده تا در شرایط کاملا مشخص و معین پاسخ دهد که هر یک ازین مسایل و سوالات از خود نمره داشته و مجموعه نمراتی که از پاسخ مسایل و سوالات به دست میاید , میتواند درجه هوش شخص را معین سازد .
طبیبان و متخصصین علوم طبیعی به این مناسبت آزمون های هوشی را بالای پرسونل و خدمات طبی استفاده مینمایند تا بدانند سطح توانایی ذهنی کارمندان شان جوابگوی رفتار مختلف بیماران را دارد و یا این که توانایی ذهنی آنها جوابگوی رفتار مختلف بیماران را ندارد . علم روانشناسی و روانشناسان یادگیری را در افراد و اشخاص مختلف , مربوط به هوش و استعداد آن ها دانسته و توصیه بر دریافت هوش و استعداد دانش آموزان و کارمندان امور اجتماعی مینمایند . تا به صورت دقیق استعداد افراد و اشخاص در تمام امور تعلیمی , تربیتی , اجتماعی و خدماتی سنجش شود . با استفاده ازین سنجش کارها و امور محوله بر حسب شایسته گی و شایسته سالاری به آنها سپرده شود .
