مدت هفت سال است که شوهرم معتاد است من بار ها کوشش کردم که وی را مجبور به ترک اعتیاد نمایم اما متاسفانه موفق به آن نشدم.
او در حالی که آهی از دل پر دردش کشید ادامه داد: " تحمل این زندگی برای من واقعآ دشوار بود و از یک سال و ضع غیر قابل تحمل شوهرم هر روز بدتر میشود از یکسال به این سو شوهرم تمام وسایل خانه ما را فروخته و صرف مواد خود کرده است و من در هراسم که با اتمام وسایل خانه دست به فروش فرزندان ما نزند که البته از وی بعید نیست."
زهرا که صاحب سه فرزند است با اظهار نگرانی تداوم زندگی خویش با شوهرش میگوید که از یک سال به این سو شوهرش به مرض ایدز مبتلا شده و او نمی خواهد که صحت خود و فرزندانش به مخاطره اندازد.
آنچه مانع حل مشکلات این خانواده گردیده است دلسوزی های بی جا و بی دلیل مادر شوهر زهرا نسبت به پسرش بوده او میگوید که پدر شوهرش پیش ازین بارها پسرش را در خانه قید نموده بود تا ترک اعتیاد نماید اما دلسوزی های بیجا مادر وی باعث رهایی پسرش از قید شد اما باعث انداختن او و خانواده اش در آتش خانمانسوز اعتیاد شده است.
مادر زهرا از چند سال به این سو شاهد رنج کشیدن دختر جوانش بوده است میگوید :"همیشه دخترم را به صبر و تحمل دعوت میکردم تا زندگی آنها از هم متلاشی نشود و امیداوار بودیم که روزی دست از کارهای بی جا بردارد اما متاسفانه او در دریای بدبختی غرق شده است تا حدی که به مرض ایدز مبتلا شده است و حال این وضع قابل تحمل نیست."
او مدت شانزده سال است که بیوه بوده و هفت فرزند خود را در اثر تلاش و کار خویش بزرگ نموده است و میگوید که هیچ کدام شان حتی لب به سیگار نزده اند.
زهرا تنها خانمی نیست که پدیده شوم اعتیاد زندگی او را که میتوانست سرشار از خوشی و سعادت باشد به جهنم مبدل ساخته و باعث بی سرنوشتی وی و فرزندانش گردیده است.
روزانه شاید ده ها خانواده بر اثر این پدیده شوم از هم گسسته و نسلی را قربانی سازد.
