په تازگی کی د یو ملکری سره می کتنه درلودله چی په کنایه توکه د تویتر نه یی شکایت درلودلو او ویل یی چی دا اجتماعی شبکه زما مناسبه نه ده. بل کمک می هغو ته ونکړلی شو, فقط کوښښ می وکړو چی یو جوړ شوی سود د اجتماعی رسانه او د پوهی پرمختک یو راهبرد چی کولی شی د اشتراک کښیدلو سره په اجتماعی رسانو کی جوړ کړی ورته می یاد کړلو. مګر هغو بیا هم ټینکار یی کولو چی تویتر شبکه یو مناسبه شی ما ته نه دی. ممکن لری چی د هغو کتنی سره یی باور وکړی, مګر ستونزه په څه شو کی ده؟ ستونزه دلته ده چی تویتر یو شی نه دی. تویتر یو زر تیره مد او یوه لوبه نه ده چی په هغو کی په کتنه پسی واچوی. دقیقا وویل چی دا تویتر ماته مناسبه رسانه نه ده لکه دا ښایی چی ووایی, ایتالیایی, اسپانیایی ژبه او یا هم ووایی تاریخ ماته نه دی. مینه واله ده چی ووایی چی ما استفاده کول د تویتر نه می نه دی زده کړی. تویتر لکه یوه ژبه ده چی د زده کړی سره یی ستاسو اړیکی د نړی سره پرمختک ورکوی. مګر ځنکه؟
لومړی ځل می چی د تویتر نه کار اخیستل پیل کړل غوښتل می چی د هغو نه ډیر شیان زده کړم, غوښتل می چی د هم پوهی خلکو سره د نړی نه یوځای وسم. په دغه منظور باندی یو پروگرام می ځان ته طرحه کړلو او کاری نقشه می په هغو کی ترسیم کړله. د دغه نقشی مینځ کی می یوه حلقه کښی شودله چی زما موقعیت یی شودلو. وروسته د هغو نه مرکز می یی د خطو باندی یو بل سره می وتړل چی د موضوع گانو اهمیت او زما د موجودیت ځرنکوالی په تویتر کی شودلو. په دغه شی باندی می غوښتل چی د کارو په اړه می, مخته ښځی, سیاسی الگوگانی او حمایت کونکی چی د هغو سره می کار کړلی وو او یا هم هغوی می پیژندل او دهغو باندی می ویاړ کولو خبری کونکی یم. د دریو کالو کی چی په تویتر کی یم, و می کولی شو چی د پیرو کونکو (followers) خواستونو ته په دغه شبکه کی پوه شم او هره ورځ د ډیرو خلکو سره په اړیکه وسمه. په اوس حال کی د 8500 نه ډیر پیرونکی (Followers) لرم او د یوی قوی شبکی پرمختک شاهد یمه.
دغه آنلاین رسانه زما شبکه یی د دریمی بعد نړی ته هم پرمختک یی ورکړو. د هغه شمیر خلکو سره چی په تویتر کی پیژندنه لرم, اوس زما نږدی ملکری دی. دا رنکه ملکری دی چی زما د ژوند جزئیات یی د دندی او زما ژوند خصوصیاتو په اړه چی هغه په تویتر کی د ټولو کتنی ته یی نه کښیدم, دوی پوهیږی. که دغه خلک زما په ژوند کی نه وی او یا هم زه په ژوند کی نه وی, واقعا به پسی پتنک کیدلم. زما ژوند د هغوی سره غنی شوی ده.
وروسته د لندن شورشو نه په تیر وړی کی, یوه ډله د خلکو سرکو ته وراړل او د ښار پاک کړلو کی یی کډون ونیولو. دغه پېشه دومره رسانه ای جنبه یی پیدا نکړه په دغه صورت کی ما د پاک کړلو خبری (#conversation around clean up) می په لندن کی پیروی کړلی او چا سره می چی په پاک کړلو کی یی کډون نیولی وو نظر ویلو ته مو واچول. دا یوه ډیره ښه تجربه وو. او هرکله یوه عالی نمونه په ژوند کی به می اوسی. د دغی علامی (#) نیرو کار اخیستلو نه چی په کی شته, و می کولی شو د ټولو شبکو نه د خبرو غږ او ویلو نه تیر شم او مستقیمه منبع سره وتړل شم. په سخته یی کولی شو چی پېشی د خپل کتنی نه, نه د نورو کتنی نه, تجربه یی کړو.
تویتر لکه یوه لاره د تړلو د خپل نړی سره په یو واقعی وخت کی بولم. تاسو ته سپارښت کوم چی یوه اجتماعی رسانه راهبرد د نویو خلکو رسیدلو ته, نوی ملکری, د نویو نظرونو اشتراک کښیدل, ژوند او د نوینه وخت په غیږه کی نیول ځان ته یی جوړ کړی.
