بله همین عکسی که از صفحه مبایل به فیس بوک و از فیس بوک به بی بی سی و از انجا به صفحه های مجازی زیادی راه پیدا کرد
بعد از ظهر بود همگی به طور کاملا اتفاقی تصمیم گرفتیم به استدیوم ورزشی برویم و فوتبال بین افغانستان و پاکستان را تماشا کنیم از چهار نقطه مختلف شهر جمع شدیم در یک جا و به طرف استدیوم حرکت کردیم با پانزده دقیقا تاخیر روبروی ورزشگاه رسیدیم پولیس های جلوی ورزشگاه نمیگذاشتند داخل شویم و با اصرار زیاد وارد شدیم از چند تلاشی عبور کردیم که هر کدام سوالات خاص خودشان را میکردند . به دوازه اصلی استدیوم رسیدیم ،سیلی از جمعیت که همیشان تیکت به دست بودند پشت دروازه ایستاده بودند ومعلوم بود که جایی نمانده بود برای ورودشان....ما به سختی و البته به کمک پلیس وارد شدیم مردهایی از کنارمان میگذشتند و با تعجب نگاهمان میکردند و سوالی که در ذهنشان خلق شده بود و بعضی هایشان با کنایه بر زبان میاوردند این بود:زن را چه به فوتبال؟ و بعضی ها هم افرینی میگفتند به جرعتمان که به استدیوم امدیم در کنار سیلی از جمعیت مردان.....وارد جایگاه خواست خودمان شدیم جایی که برای خانم ها در نظر گرفته شده بود
جای خوبی بود اکثرا خانم ها بودند که تعداد انها شاید به صد نفر میرسید و بقیه نیروهای امنیتی و خبرنگاران....
اولین باری بود که زمین فوتبال را از نزدیک می دیدیم به نظرمان جالب می امد قبلا که زمین فوتبال را در تلوزیون می دیدم فکر میکردم زمین فوتبال بسیار بزرگ است و این بازیکنان بیچاره از این طرف زمین با چه زحمتی به ان طرف زمین میرسند..اما نه چندان هم زمین بزرگ نبود در واقعیت زمین کوچکتر بود با شور و هیجان خاصی فوتبال را دنبال میکردیم تا رسید به گل اول وقتی افغانستان گل زد همه از جابلند شدند و فریاد شادی سر کشیدنند و پرچم افغانستان را به پرواز در اوردند ،حتی دخترانی بودند که به عشق افغانستان روی صورتشان پرچم افغانستان را کشیده بودند
وقتی ان شور و هیجان را درچهره دختران و زنان کشورم می دیدم حس خیلی خوبی داشتم ، برای یک ساعت هم شده تمام مشکلاتشان را فراموش کرده و همه کنار هم در استدیوم ورزشی نشسته بودند جایی که مردها گاها فکر میکنند که منحصر به خودشان هست و محیط مناسبی برای خانم ها نیست اما زنان در این شادی در کنار مردان حضور داشتند و تیم ملی کشورشان را تشویق میکردنند و من و دوستانم نیز لحظات به یاد ماندنی در کنار هم و در کنار مردممان و تیم ملی کشورمان داشتیم که بیان کردن احساسمان شاید مشکل باشد، اما یک تجربه بسیار عالی بود
