آقای کرزی روز جمعه، اول سنبله در دیدار با اعضای شورای سراسری علما گفت که رهبران طالبان در تماس با حکومت گفتهاند که آنها در مورد کشتارهایی که به نام طالبان در افغانستان صورت میگیرد، "بیخبر" هستند. به گزارش بی‌بی سی از قول کرزی گفته شده است که «چند روز قبل طالبان برای ما اطلاع داده گفتند که مطلقاً بیاختیار هستیم و از انفجارات و قتلهایی که [در افغانستان] صورت میگیرد و به نام ما اعلان میشود، بیخبر میباشیم.» وی افزوده است که «سوال ما در این رابطه از طالبان این است که اگر همین طور است، پس چرا صدایتان را بلند نمیکنید که شما نیستید [که این انفجارها و قتل‌ها را انجام میدهید] و این بیاختیار بودن به معنی آن است که شما اختیارتتان را به آنان سپردهاید. پس بلند شوید و خود را از این بیاختیاری و غلامی نجات بدهید.»
رئیس جمهوری تاکید کرده است که «تحریک طالبان کاملاً بیاختیار است و این بیاختیاری در موضوع [گشایش و مسدود شدن دفتر طالبان در] قطر به وضاحت به مشاهده رسید که چگونه لوحه و بیرقشان توسط خارجی بلند شد و دوباره همان خارجی لوحه و بیرقشان را پایین آورد.»
اما پاسخ طالبان به این سخن آقای کرزی مثل همیشه توهین‌آمیز و مسخره‌کننده است. ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان می‌گوید که «حتی یک کودک هم می‌داند که ادعای کرزی یک تبلیغات است.» وی در توضیح ادعای خود می‌گوید که «مجاهدین امارت اسلامی (طالبان) هر حملهای را که انجام میدهند، در همان ساعت در تماس با رسانهها مسئولیت آن را به عهده میگیرند و جزئیات آن را به اطلاع رسانهها میرسانند. برای کرزی چگونه ممکن است که چشمان خود را به چنین حقیقت آشکار میبندد؟» ... وی تأکید می‌کند که «اگر [آقای کرزی] در مورد حملات مجاهدین شک دارد، از رسانههای آزاد اطلاعات به دست آورد که مسئولیت حملات مجاهدین را چهکسی به عهده میگیرد و چهکسی جزئیات آنها را ارائه می‌کند.»
آقای کرزی در برابر گشایش دفتر طالبان در قطر واکنشی جدی و قاطع نشان داد که باعث شد دفتر طالبان مسدود شود و جریان مذاکراتی که سال‌ها برای کار شده بود، قطع گردد. اما اندکی پس از این واکنش، آقای کرزی به جای اینکه لحن و موضع خود را در برابر طالبان شفاف سازد، دوباره به جنگ امریکا و قدرت‌های غربی رفت و آنان را به توطیه علیه افغانستان متهم کرد. در عوض، وی در پیام عیدی خود خطاب به طالبان تا جایی پیش رفت که گفت اگر طالبان خواسته‌های خود را در داخل افغانستان مطرح می‌کردند، باعزت می‌بودند و حتی برافراشتن پرچم و یا اسم امارت اسلامی شان با مخالفت مواجه نمی‌شد؛ وی گروه کثیری از زندانیان طالبان را بدون اینکه از عدم برگشت دوباره‌ی آنان به صفوف حمله‌کنندگان انتحاری مطمین شود از زندان رها کرد و اخیراً هم ادعاهایی را به میان کشید که گویا رهبری طالبان با او داخل تماس اند و گویا تا رسیدن به توافق نهایی گامی بیش نمانده است.
مشکل اصلی آقای کرزی با طالبان چیست و چه چیزی او را در برابر اهانت‌های طالبی این‌قدر زمین‌گیر ساخته است؟... آقای کرزی رییس جمهور منتخب افغانستان است. وی در مقایسه با هر زمامداری دیگر در تاریخ سیاسی افغانستان، از مشروعیت و اعتبار ملی و بین‌المللی منحصر به فردی برخوردار است. در دوران زمامداری او، افغانستان تجربه‌ی جدیدی در عرصه‌ی ایجاد و تطبیق نورم‌های زندگی مدنی داشته است.... بااین‌وجود، چرا وی نمی‌تواند برای طالبان حالی کند که او را جدی بگیرند و روی حرف و موضعش حساب کنند؟
این سوال به پاسخ صریح خود کرزی ضرورت دارد. دیگران فقط حدس می‌زنند و گمان می‌کنند که شاید درک شان درست باشد. اما لزوماً آنکه باید به این معما جواب دهد، خود آقای کرزی است.
http://www.bbc.co.uk/persian/afghanistan/2013/08/130824_k02-taleban-attacks-karzai.shtml
