افغانستان بیش از یک دهه ی اخیر میلیارد ها دالر از جامعه جهانی کمک دریافت کرده است که این کمک ها برای بازسازی افغانستان به خصوص در بخش استقرار صلح وثبات در افغانستان و همچنان تحکیم دموکراسی و امنیت صورت گرفته است. باگذشت زمان افغانستان نتواسته است که از این کمک ها در تمام عرصه ها به جایی که باید می رسید، نرسیده است.
با وجود این که افغانستان یک کشور اسلامیست بازهم خشونت ها نسبت به سال های گذشته ی 
نه چندان دور بیشتر به اوج رسیده است.
سوال اینجاست که چه دلایلی بود که افغانستان ازکمک های جامعه جهانی به شکل درست استفاده نتوانسته است، ممکن علت بیشتری در زمینه وجود داشته باشد که افغانستان از کمک های جامعه جهانی به صورت درست استفاده نماید، به طور نمونه وجود فساد گسترده درعرصه های مختلف چون ادارات دولتی و غیر دولتی، وزارتخانه ها، موسسات تحصیلات عالی، مکاتب و.... نیزوجود دارد.
دراینجا لازم شمرده می شود که گروه های مختلف قومی در کشور بیش از سه دهه به خاطر کسب قدرت های سیاسی باهمدیگر جنگ های داخلی، قومی، مذهبی و لسانی را برپا کرده اند. و در نهایت این گروه ها نتوانستند راهکارهایی ارایه بدارند که بر بحران های موجود در جامعه ی افغانستان فایق آید. فساد معمولاًهنگامی صورت می گیرد که درآمد های کارمندان دولت نسبتاً پایین باشد درآن صورت نمی توانند در عرصه های زندگی به خوبی شان رسیدگی کرده بتوانند دراینجا دولت مکلف است که راهی برای کسب درآمد های اقتصادی را جستجو کند، هنگامی که استفاده از موقعیت های اقتصادی دربخش های خصوصی به کلی وابسته به تضمینات تبعیض آمیزدولت باشد؛ برای ریشه کن کردن فساد ها، راهکارهایی نیزوجود دارد که باعث بیرون رفت ازوضعیت بحرانی گردد.
درنتیجه باید گفت؛ که فساد عامل اصلی و اساسی درعدم تحکیم دموکراسی است، پایین بودن حق و حقوق مقامات دولتی، عدم وجود قوانین شفاف دولتی برای بخش های خصوصی و ضعف قوه ی قضائیه در پیگیری متخلفان از دلایل جدی فساد است.
برای ریشه کن ساختن فساد باید حق وحقوق مسوولان دولت را بالا برد، تا نیازهای اساسی آن ها تامین گردد، با متخلفین برخورد قانونی صورت گرفته به اعمال کارکرد شان رسیدگی شده و ترس برای دیگران ایجاد شود. تا زمانی که به صورت جدی با فساد مبارزه صورت نگیرد بدون شک و تردید پایه های دموکراسی همچنان لرزان خواهد بود.
