هر روز بهتر از روزهای قبل سپری میشود زیرا همه انتظار عید را میکشند  ، اما هستند کسانی که عید را نمیدانند به چه معنا ، نه که احساس نداشته باشند بلکه پولی ندارند تا همانند تمام مردم هجوم به شهر برده و با دست پر به خانه برگردند

آن کودکی که با دست های کوچکش به دنبال کار میدود ، آیا دردناک نیست کودکتان به دست پر از خریدهای عیدی بابای دیگری چشم بدوزد ، پس برای یک لحظه کودک فقیر را نوازش داده و برای دلخوشیش یک جفت جوراب به او عیدی بدهید ، نگویید اقتصاد ما سقوط کرده چون حداقل 5000 افغانی برای مصرف سفرهء عیدتان و 5000 افغانی گوسفند قربانیتان هزینه میگذارید

توقع نمیرود دست تمام فقرا را بگیرید اما حداقل هر کداممان با یکی از آنها میتوانیم هم ثوابی کسب کنیم و هم دل او را خوش نگهداریم ، هیچ چیز لذتش ازین بیشتر نخواهد بود که روزهای عید را با آرامش کامل یه عید دیدنی برویم ، زیرا میدانیم گوشه ای از پول تیل موتر خود را به یک نیارمند دادیم و در هر لحظه گشت و گذار خداوند بخاطر دعای آن کودک خیابانی ، زن بیوه و ... ما را از بلا ها در امان نگه میدارد

اگر تا کنون به این موضوع فکر نکردید پس این عید را با وسعت بیشتر آرامش بگذرانیم