گاهی اوقات ما انسانها در مورد یک موضوع یا یک فرد, با خود فکر و گمان هایی داریم که اکثراً این فکر و گمان ها بی معنا هستند, زیرا ما دورنمای آنها را سنجیده ایم بدون اینکه مطلع باشیم در واقعیت , چه چیزی وجود دارد و تصور میکنیم که این حدس درست خواهد بود.
اما اگر به تجربیات خود دقیق شویم, متوجه خواهیم شد که به مراتب پیش آمده است که تصورات ذهنی ما در رابطه با یک موضوع یا یک فرد, در مقایسه با حقیقت چقدر متفاوت بوده است.
اکثراً اتفاق افتاده است که دیدِ ما نظر به یک موضوع خوب نبوده, اما آن موضوع ,بَر خلافِ دیدِ ما اثبات شده است.
یا اینکه در رابطه با یک فرد غلط اندیشیده ایم, اما وقتی که با فرد ارتباطی برقرار کرده ایم متوجه اشتباه خود شده ایم و در نتیجه به شرمندگی ما مُنتهی شده است.
پس چه خوب است که دیدِ خود را نظر به موضوعات یا افراد بهتر کنیم و خودسرانه قضاوت نکنیم.
