او در 6 سالگي مادر خود را از دست داده بود چند ماه از مرگ مادراش نگذشته بود كه پدر اش مجدداً ازدواج كرد.

 

 

 

او از آوان كودكي با مادر اندر مقابل شد ناجيه از كوه  هيزم بايد مياورد ، مواشي را بايد به چراگاه ميبرد ، در كار خانه بايد سهم مي گيرفت در كنار انجام ساير كار ها خشونت مادر اندر را نيز تحمل ميكرد .

 

در نزديكي خانه ناجيه شان دوكان بود كه اطفال از آن خريداري مي كرد ناجيه بعضاً از پول كه كاكا و يا ساير اقاربش از روي ترحم به او ميدادند ساجق ويا بعضي بازيچه هاي ديگر خريداري ميكرد .

وقتي مادر اش نزد ناجيه اشيا را ميديد بااو خشونت و او را دزد خطاب مي كرد .

 

مادر اندر ناجيه كه مواد اوليه منزل را به خانه خواهر بيوه اش ميفرستاد و بعداً به شوهر شكايت ميكرد كه ناجيه مواد غذاي را از خانه به دوكاندار نزديك خانه به فروش ميرساند و در مقابل بازيچه خريداري مي كند خشم پدر با گفتن اين سخنان بيشتر مي شد و ناجيه را مورد لت و كوب قرار ميداد .

 

 

 

سرانجام مرحله بلوغ ناجيه فرا رسيد خواستگاران پيهم به خواستگاري ناجيه مي آمدند مادر براي اينكه از اطفالش مواظبت درست شود خواستگاران را جواب منفي ميداد و به آنان ناجيه را دزد معرفي مي كرد.

 

كاكاي ناجيه كه از زندگي ناجيه رنج مي برد مداخله كرد و ناجيه را نامزد كرد پسر تازه از ايران آمده بود و زندگي چندان خوب نداشت خواست مراسم عروسي را هر چه زودتر بسر رساند ، ولي مادر اندر، شوهر را تحريك تا مصارف گزاف و طويانه درخواست نمايد .

 

نامزد ناجيه كوشيد تا بتواند خانواده نامزد اش را قناعت بدهد، ولي كسي به سخنان او گوش نداد سرانجام مجبور شد به يكي از گروپ هاي سارقين يكجا شود تا خواست هاي خانواده نامزد خود را برآورده سازد .

 

مدتي نگذشته بود كه نامزد ناجيه از اثر سرقت يكي از منازل  دستگير و به جرم خود اعتراف كرد و از طريق رسانه ها چهره مجرم به نشر رسيد .

همينكه از جرم نامزد ناجيه همه باخبر شدند همهمه بر پا شد خانواده ناجيه فوراً نامزدي را فسخ نمودند و ناجيه باز هم زير استبداد مادر اندر باقي ماند .

 

در پهلوي سايرخشونت هاي كه مادر اندر بالاي ناجيه روا ميدارد او را طلاقي نيز خطاب مي كند .

اكنون ناجيه جز گريستن چاره ديگر ندارد او چي بايد كند .

 

چار بايد زيستن ناچار بايد زيستن :