امروز صبح وقتي از خواب بيدار شدم، قبل از همه چيز سراغ آيپدم رفتم. رفتم روي سفري و.بعد هم فيسبوك. در فيسبوك با اولين پستي كه روبرو شدم، خبر مرگ نلسون ماندلا بود. نلسون ماندلا رهبر جنبش ضد آپارتايد، رئيس جمهور پيشين آفريقاي جنوبي، برنده جايزه صلح نوبل در سال١٩٩٣ و معروف به پدر آفريقاي جنوبي در ٩٥ سالگي در ٥ دسامبر ٢٠١٣ در منزلش درگذشت.
لازم نيست من چيزي در مورد ماندلا، راه او و مبارزه اش بگويم. فقط كافيست برويد گوگل و بنويسيد "ماندلا" و با دنياي از حرف و سخن و اطلاعات روبرو شويد. چيزي كه من ميخواهم چند سطري در مورد ان بنويسيم اين است كه " ما از ماندلا به عنوان مرد مبارزه عليه تبعيض و مرد مبارزه براي برابري و آزادي ياد ميكنيم ولي خود مان هنوز كه هنوز است نتوانسته ايم پا فراتر از دايرهء قومي بگذاريم و به همه به طور مساوي و بدون در نظر داشت چيزي احترام بگذاريم و همه را برابر و مساوي بدانيم."
امروز بي حد در مورد ماندلا، راهش، مبارزه اش و دستاوردش نوشته شد و گفته شد. كافيست برويد فيسبوك و نوشته ها، عكس ها و پست هاي امروز دوستان تان را بخوانيد تا ببينيد كه چقدر امروز در مورد مبارزه عليه تبعيض نژادي و برابري و آزادي نوشته شده است. و فقط كافيست چند روز متوجه رفتار و برخورد دوستان و اطرافياني كه از ماندلا تعريف ميكنند باشيد تا ببيند كه چقدر گفتار و اعمال مان متفاوت است و چقدر به آن چيزي كه ميگويم، بي باوريم.
فقط كافيست چند روز متوجه رفتار و گفتار مان باشيم تا ببينيم كه چقدر از آزادي تعريف ميكنيم و چقدر عليه آزادي حركت ميكنيم. چقدر برابري را شعار ميدهيم و چقدر خود و قبيلهء خود را برتر و والاتر بر ديگري ميدانيم.
اين را ديگر عادت كرده ايم كه در سرگ بگويم "مرگ بر تبعيض نژادي" و در خانه بگويم "لعنت بر پشتون ها انتحاري!" اين را عادت كرده ايم كه در خيابان بگويم "برابري ميخواهيم" و در خانه بگويم "هزاره هاي بي بيني!"
كاش من، ما و همه مان از ماندلا و بزرگان چون او كه به نا برابري نه گفته اند ياد بگيريم كه فقط يك قدم هم اگر ميتوانيم عليه نابرابري برداريم!
