حقوق زن در این اواخر به معما و دام نیرنگی بزرگ استعمار در کشورهای مستعمره و بیگناه مبدل شده است، به گفته سید قطب شهید (رح) وقتی استعمار میخواهد، در کشورهای عقب مانده به اهداف خود برسد، شعارهای میان تهی و بسیار پرزرق و برق را پیدا میکند تا مردم آن سرزمین را اغفال نموده، به آن گناهی که نکرده اند، شکنجه نمایند.

با استفاده ازین شعارها آنها می خواهند، خود را به مردم آن سرزمین دلسوز نشان دهند، در حالیکه این نیرنگ نه بخاطر دل سوزی، بلکه بخاطر به هدف رسیدن و شکار ارزش های اصیل آنها می باشد.

این یک حقیقت مسلم است و همه میدانند، حقوق زن آنچنان که غرب تبلیغ میکند و رسانه ها آن را جلوه میدهند در افغانستان پایمال نشده و نه هم زنان از حقوق شان محروم گشته اند، در غیر آن مسئله اسلامیت و افغانیت مان زیر سوال میرود، بدین معنی که ما نه مسلمان بوده ایم و نه نعوذ بالله و نه هم افغان، مسلمانان که جنت را زیر پای مادر میدانند و افغانی که شعارش (سرم فدای ناموسم) نبوده ایم.

به گفته داکتر یوسف قرضاوی(رح): وقتی دشمنان اسلام، و استعمار شعارهایی را میابند که در جوامع اسلامی جای پای به آنها باز کند. و آنرا دامن میزنند، برخی از دانشمندان مسلمان دست و پاچه شده عاجل به خاطر دلسوزی به دین به نوشته های عاطفی و دور از حقیقت میزنند که نه تنها جایی را نمیگیرد، بلکه در برخی موارد ضرر آن نسبت به مفادش بیشتر میشود.

در حالیکه هیچ جامعه ادعا کرده نمیتواند که کامل است، حتی همین هایی که داد از حقوق زن و حقوق بشر میزنند، صدها جنایت روزانه در کشورهای شان علیه زن و بشر صورت میگیرد، به گفته داکتر رمضان بوطی رئیس اسبق الازهر: در امریکا در هر ثانیه یک تجاوز جنسی علیه زنان ثبت است که فجیع ترین حالت زنان را نشان میدهد، اینها که طبیب هستند چرا دردهای خودشان را مداوا نمی کنند .

نویسنده: فرهاد تنها