"کابل بی زر باشد
بی برف نباشد."
مثل قدیمی کابلی هاست. کابلی ها احترام زیادی برای برف قایل اند. اما امسال روز اول زمستان از برفهای خروار خروار سالهای قبل خبری نبود. چشم کابلی ها به آسمان است و خدا کند که آسمان بخیلی نکند وببارد!
یکی از رسمهای قدیمی و قشنگ "مهمانی برفی" ست. اولین برف که بارید مقداری از ان را در پاکتی میگذارید و به دوستی میدهید . اگر او پاکت را گرفت باید میهمانی بدهد. میهمانی که شما خوراکی ها و مهمانهایش را انتخاب میکنید.
رسمهای قدیمی کم کم از بین میروند وچه خوب میشود اگر این رسم و رسومات را زنده نگه داریم.
بازار ماهی پزی هم داغ میشود و اینجا و آنجا تابه های روغن جوشان روی اتش کنار خیابان قرار داده میشود و دکان داران کارد بدست کپه کپه ماهی پاک میکنند و در روغن می اندازند و به مردم میفروشند.
بازار چوب و سوخت زمستانی هم حال وهوای خودش را دارد و گاهی وقتها مردم از ماه ها قبل برای زمستان سوخت انبار میکنند.
دکان های لیلامی هم پر رونق میشود و مردم کم بضاعت برای خریدن لباس و کفش زمستانی لیلام-دست دوم- میروند. اما امسال همه چیز بدون برف کم رونق تر به نظر میرسد.
راست گفته اند:
کابل بی زر باشد، بی برف نه!
