زندگی به سان یک رودخانه است این رودخانه هر کجا میرود باید با  آن همراه باشیم تا ما را به دریا برساند , به یک فضایی باز و بزرگ به جائیکه دیگر به خواست هایمان رسیده ایم .

باید با زندگی مبارزه کرد , مبارزه یی مثبت , مبارزه یی که در آن اعتراض نباشد یعنی نباید به هر آنچه در زندگی برایمان داده شده است اعتراض کنیم .

معمولا کسی اعتراض و شکایت می کند که از داشته هایش  راضی نیست و به هر آنچه خدای متعال برایش  نصیب گردانیده رضایت ندارد .

اعتراض کردن و راضی نبودن به معنی  ناشکری و نا سپاسی است

کسی که زیاد اعتراض داشته باشد سبب ایجاد غم و غصه برای خود می شودو این همه غم همه ی وجود انسان را فرا میگیردو انسان در پی کارهایی می شود که به برای خودش مشکل ساز و ممکن زندگی خود را به بیراهه بکشاند.

انسان باید همیشه در زندگی قناعتمندی را پیشه ی خود بسازد و به هر آنچه خالق اش برایش داده است قانع باشد , زیرا اگر ما از خداوند شکایت داشته باشیم در این بین فقط خود را از بین خواهیم برد زیرا هر آن اتفاقی که صورت می گیرد فقط به خواست خدا است و شکایت های ما به جایی نمی رسد .همان گونه که خداوند (ج) آدم را آفرید و به تمامی فرشتگان امر کرد تا به آدم سجده کنند , تمامی فرشته ها امر خدا را به جای آوردندو آدم ع را سجده کردند به جز ابلیس.

ابلیس با این کارش نافرمانی به  خداوند را نشان داد و در برابر خداوند هم سزای اطاعت نکردن و اعتراض را برایش نشان داد و اورا از بهشت محروم ساخت و مقام فرشته بودن را از او سلب کرد.

ابلیس قبل از نافرمانی سرکرده ی فرشته ها بود ولی با اعتراض این مقام بالا را از دست داد و از نعماتی که در بهشت جای داشت بی نصیب گردید.

باید کوشش کنیم خواست خدا را همیشه قبول کنیم و در برابر اوی تعالی سکوت نمائیم .سکونت به معنی قبول کردن و تسلیم شدن است وقتی ما سکوت می کنیم نشان دهند ی این است که پیش آفریننده ی خود گردن فرو نهادیم و فرمانبرداری از خالق یکتا را می کنیم .که این کار باعث این می شود تا در هر دو دنیا پیروز و سعادتمند باشیم و از نعمت اللهی در بهشت بهره مند شویم.

تجربه زندگی ابلیس برای ما بزرگترین درسی است که به ما نشان می دهد که اعتراض و مقابله با خدای حق که پادشاه جهانیان است سرنوشت مان را نگون بخت میسازد.

اعتراض و یا عدم اعتراض و خواست هایی از قبیل این با نقس انسان تعلق دارد اگر انسان کوشش کند که نقس خود را در دست خود گرفته و با اعتراضات وجود و نفسانی مقابله کند بدون شک به رضایت خدای خود راشی می شود در عیر آن اگر هم چنان خواست خوئد را برتر بدانیم و ا خواهشات نفسانی یکی شویم در این شکی نیست که که همان سرنوشت ابلیس در راه مان خواند بود

زهرا نزهت