خوی کذابی بد است ای دوستان دشمن حق است در هر دو جهان
کاذبی خواری بود در هرزمان بی وقاری هست نزد مـرد مـــان
نزد حق تو کاذبین را بـد بــدان نزد مـخلوقـــات بینــام و نشــان
کاذبین داخل نگـردد در جَنــان شرم ســار خلــق باشد در جهان
وادِیِ وَیل کاذبین باشــد در آن حـق بفــرمـوده بقرآن رو بخوان
بدتر از کذاب نبود در جـــهان زان سبب ره نیست او رادرجنان
کذب کار صالحین نبـود بــدان صالـحین هرگز نگـــردد گرد آن
من ندانم کاذبین ای خوش لسان ازصداقت پس چه بد دیده است شان
از صداقت خوبتر اندر جهان نیست خوی خوش نُماتردر جهان
از خدای خود حیا درهر زمان هرکه دارد باشـد او انــدر امــان
صادقین را صدق شان نبود زیان کاذبین را نیست راحت در جهـان
کاذبین را کذب شان سازد چنان صدق شان را کذب بشمارد جهان
صادقین از برکت آن صدق شان کس گمان کی میبرد بر کذب شان
کاذبین را شومی آن کذب شان مینمایـــد بی وقــار انـــدر جهــان
از صداقت در میان مـــردمان نیست خـوی نیکتـــر انــدر میــان
حاجیا "صدیقا"درهــر زمـــان دور باش از کاذبین وکذب شـــان
"هـــــــــــــــانیــــــه صدیقــــــــی"
