جمهوری سوسیالیستی ویتنام به دنبال شکست دار و دسته نیگوین وانتیو در قسمت های جنوبی ویتنام در سال 1975 تاسیس شد. ویتنام یکی از کشورهای مهم است که در تعیین سیاست های منطقه نقش زیاد دارد. فعلاً در ویتنام یک صد روزنامه و پنجاه بولتن و چندین جریده دیگر نشر می شود که تیراژ آنها از یکصد و چهل هزار نسخه تجاوز می کند. سرزمین ویتنام از هر نگاه هزاران سال به چین وابسته بود. نقش استعمار فرانسه در نیمه دوم قرن 19 در ویتنام رخنه کرد و نقش زیادی را در قسمت مطبوعات ویتنام بازی نمود.

اولین نشریه خبری ویتنام از طرف فرانسه در سال 1965 به وجود آمد. تعدادی را عقیده بر این است که این نشریه در سال 1867 یا 1885 به چاپ رسیده است. اما، تاریخ 1865 به واقعیت نزدیک تر است. به همین قسم مطبوعات نوین ویتنام را هوچی من اساس گذاشت. وی در سال 1922 در روزنامه partia یعنی استوار در پاریس اقدام نمود و نشرات را در هند و چین به طور مخفی توزیع می نمود. هوچی من با مطبوعات کمونیستی و کارگری فرانسه همکاری نزدیک داشت و به همین ارتباط کوشش می کرد که نظریات خویش را ذریعه مطبوعات نشر کند. وی در پنجمین کنگره کمنترن که در سال 1924 در مسکو برگزار گردید پیشنهاد نمود که یک بخش در روزنامه له هیومانیته La Heo Manitae برای مطبوعات ویتنام مشخص گردد که مورد قبول قرار گرفت. هوچی من هنگام سازمان دهی ویتنامیان انقلابی در جنوب چین روزنامه جوانان را نشر کرد. وی بعداً بهترین مبلغ افکار کمونیستی شد. البته نقش این روزنامه زمینه های تاسیس حزب کمونیست هند و چین را مساعد کرد.

له دوان رهبر حزب کمونیست ویتنام همکاری خود را با روزنامه جوانان آغاز کرد. بعداً حزب هند و چین در سال 1930 تاسیس شد و ارگان نشراتی آن دارای علامه (داس و چکش، به پیش) و مجله کمونیست و مجله سرخ در سال 1933 ارگان نشراتی حزب کارگر شروع به فعالیت کرد. به همین ارتباط گفته می شود که از سال 1930تا 1940 یک تعداد انقلابیون محبوس گردیدند. روزنامه های دست‌نویس در بین زندانیان معمول گردید.

از سال 1936 به بعد روزنامه های زندگی نوین، قلب جوان، خبرها و عصر نوین به چاپ رسید. در نتیجه هوچی من در سال 1941 روزنامه ویتنام مستقل را تاسیس نمود.

در سال های بعد از جنگ جهانی دوم هنگامی که ایالات متحده امریکا جانشین استعمار فرانسه گردید، بعد از سال های ختم جنگ جهانی دوم از قسمت های جنوبی ویتنام به حیث پایگاه های خویش استفاده کرد. بعداً روزنامه های آزادی و مجله خلق حیثیت ارگان مرکزی جبهه آزادی بخش ملی ویتنام شد. این جبهه به دنبال آزادی بیان در ویتنام جنوبی نقش خود را به صورت کامل ایفا کرد.

بعد از آزادی ویتنام در سال 1975 جبهه آزادی بخش ملی از بین رفت. بعد روزنامه (ناندام) یعنی خلق ارگان نشراتی حزب کمونیست ویتنام شد. این روزنامه در سال 1945 تاسیس گردیده بود که تا سال 1951 زیر عنوان حقیقت نشرات داشت و تیراژ آن به پانزده هزار نسخه می رسید. همچنان روزنامه اردوی خلق، کار و پیشاهنگ هریک به یکی از سازمان های اجتماعی تعلق دارد که نسبت به سایر نشریه های ویتنام بر جسته تر می باشد. رادیوی ویتنام عبارت است از (صدای ویتنام) که از سال 1945 به فعالیت آغاز نمود. یک موسسه دیگر که جمع آوری اطلاعات را به عهده دارد به نام Va یاد می شود. این نهاد در سال 1945 به فعالیت شروع کرد. بعد از شکست هیتلر چند کشور بزرگ تمویل و قسماً اداره بعضی کشورهای کوچک را به عهده گرفتند. در واقع جنگها بالای شیوه اداره بعضی از کشور های جهان تاثیر گذاشت و در نهایت ملیت های واحد را پارچه پارچه نمود. مثلاً یمن به یمن شمالی و جنوبی، چکسلواکیا به چک ها و سلاوها، ویتنام به ویتنام شمال و جنوبی تقسیم شدند. اما، این تقسیمات در استراتیژی سیاسی ویتنام شمالی و جنوبی با خون ریزی های متداوم همراه بود. زیرا کشور کمونیستی وقت، یعنی اتحاد شوروی سابق از یک طرف و ایالات متحده امریکا از جانب دیگر زمینه های به اندازی آنها را مهیا کردند. چنانچه از نگاه کمک مهمات جنگی و تمویل آنها کیوبا بهترین نمونه است که برای امریکا از نگاه تلفات انسانی و مالی بحران آفرین گردید. همانطوری که مبارزات فیدل کاسترو به کمک کشورهای سوسیالیستی، به خصوص شوروی سابق، برای ایالات متحده امریکا مشکل آفرین گردید. ویتنام جنوبی گرایش به امپریالیزم دارد و ویتنام شمالی به سوسیالیزم.