بخود گشته قومی که استاده اند
ترقی پسندان آزاده اند
بمنزل نبرده کسی بار خویش
که با دیگران می نهد کار خویش
نه بیگانه گر با خود اندیش باش
گره وا کن مشکل خویش باش
به همت اگر آستین بر زنی
بوحدت شب و روز کاری کنی
وطن باز رنگ گلستان شود
ده و شهر آئیسنه بندان شود
بر آن پل زمین گر شدی مستدام
دعایی به معقوبی ات والسلام