......الموت حق من الناس

مرگ چیست ؟

زنده گی چیست ؟

همه اکنون زنده ایم وبایداززنده گی گفت !!زنده گی همان صحنه ازکارکردهای مان است که رقم زده اصلی زنده گی مان رابه دست خودما به سرنوشت می سپارد.

واین ماهستیم که چه قسم ازاین زنده گی استفاده می کنیم .و به کدام راه ؟

چون زنده گی به ید آن افرادی است  که دراین دنیای فانی بنام بشری اند که ایشان آدم می گویند. تجزیه لفظ آدم اسیتت آه .......دم .

به این گونه که دمی هست دمی دیگرنیست .وروی زمان السیری قرار داریم که لحظ هایش همان بادیست که راه

رفت آمدش به چشم نمی رسد.

که شمارش آن بی جاباشد. پس ازین قافله نابه هنگام وزمان کوتاهی که دردست داریم  باید به آن نحوی استفاده ببریم  تافردای روز باقی ندامت دست ودامن مان راچیده نشود

.زیرا انسان جایزالخطاست

اما انسان ها این را سرلوح خطا های خویش قرار داده اند که  مجموعه خطاهایست که به نام گناه انسان را محدود می کند

سپس ما نمی خواهیم که فردای روز درزنده گی ابدی وجاویدان خویش در رضایت حق تعالی وآرامش ابدی قرارداشته باشیم .

واز آزار واذیت درامان بوده وراحت باشیم ؟

بله در همان زمان ما ذهمین انسان های هستیم .مه همیش خواهان آن بوده ایم تا در بهترین شرایط قرار  داشته وبهترین آسایش به همراه مان باشد .پس این زنده گی در وقت اندکش بسیار کوتاه همان اندازه فانی ونابود شدنی است .

پس عقل وخرد سزد تا درک این حرف نماید ودر آن به قسم گسترده پی ببرد.

ودراین دنیا هر چه کوشد از برای دنیا بعد ازمدگ اش باشد.

بلی ! این دنیا درنیست بودن شروع می شود به نیست بودن می انجامد.

وحاصل از این نیستی فردای همین اعمال امروز است که برای ابدیت انسان می پیوندند. وکه رد پیش روی آن همین مرگ حق برای همه است . مرگ پرده و حایل حین دنیای ابدی مسلمانان است که مسلمانان را به ابدیت و واقعیت متوصل می سازد.

این مرگ قافله دایمی است که به نوبتی که از طرف پرورگاردالهی تعین شده وهر کدام رابا خود به جایگاه اصلی می رساند.وکمایی های این زنده گی ودیار واقعی همان کارکردهای زنده گی دوروزه مان هست .

به هر انجام چه خوب چه بد

.....چه خیر چه شر

این همه دست مزد مان از اعمال خیر ویا شر خود ما هست که امروز مان را به این عنوان ساخته  است ودو مقام ابدی رابهذ عنوان دست آمیز به ما می سپارد .

......یا بهشت یا دوزخ

     !ای خدای پاک وای ناظر به همه اعمال 

از دربار لطف ومرحمت خویش قلوب مان را به نورروشنایی راه خودت منور گردان .

ومارا به کنایه های خیر بکشان تا نیک بودن رابه نام خویش تمام کنیم .تا در جوار رحمت ورضایت ابدی توعالم خوبی ها باشیم

 

آرزو "رحمانی "