همکاری: همکاری بین مؤسسات صنعتی و مقاطعه کاران درجه اول بسیار شدید است. غالبا اوقات، این مقاطعه کاران عضو انجمنی هستند که کارآن ارتقای سطح گفتگو و همبستگی از طریق دیدارهای مکرر است.
بنابراین، مقاطعه درجه اول هر چند که از نظر اقتصادی مستقل هستند، ا.ما در حقیقت در مؤسسه ادغام شده اند. مؤسسه سفارش دهنده از طریق کمکهای مالی، مشاوره در مورد تولید یا مدیریت، امکانات قابل توجهی را صرف برقراری روابط حسنه با مقاطعه کاران می کند.
در عوض، مقاطعه کاران نیز با آنان همکاری می کنند و در حد امکان در صدد پاسخگویی هر چه بهتر به خواستهای مشتریان خود در زمینه اقتصادی و فنی بر می آیند.
استراتژی مقاطعه کاران: در مقابل چنین تحولی که از مدتها قبل آغاز شده است، مقاطعه کاران تا کنون واکنش نشان داده اند یا در صدد رویارویی بر آمده اند.
__ تخصصی کردن: نخستین استراتژی عبارت است از تمرکز کلیه تلاشها در یک زمینه فنی خاص به منظور کسب تفوق بی چون و چرا در برابر سفارش دهنده و رقیبان. این استراتژی اساسی مربوط است به مؤسسات کوچک و متوسط که از نظر مدیریت امکانات کافی در اختیار ندارند.
__ متنوع کردن بالا دست: هدف از این استراتژی، تهیه و تجارتی کردن کالاهایی است که مستقیما برای بازار نهایی ساخته می شوند. مسلما، این روش خطرات بیشتری در بردارد، اما سودآوری و استقلال بیشری نیز عاید می سازد.
__ متنوع کردن بازار: یک مؤسسه مقاطعه کار با بهره گیری از استراتژی «متنوع کردن بازار» به منظور قطع وابستگی شدید نسبت به یک یا چند سفارش دهنده، چه از نظر نوع فعالیت وچه از نظر چغرافیایی، درصدد تنوع بخشیدن به مشتریان خود بر می آید.
