پدر یکی از مهم ترین فرد یک فامیل است و به عنوان فرد بزرگ خانواده است و برای تک تک از اعضای خانواده ای خود محبت دارد و کوشش می کند که تمام مشکلات خانواده ای خود را حل کند و تا آنها در آسایش و آرامش زنده کی کند و پدری که شب و روز برای فرزندان خود و فامیل خود زحمت می کشد تا که آنها آسوده زنده کی کنند.
پدر میوه ای کم یافتی است که اگر از دست دادیم دوباره بدست نمی آوریم پس باید قدر آن را بیشتر از هر چیز بدانیم چون او برای ما هیچ چیزی را کم نمی گذارد و برای راحتی ما شب و روز بدون کدام شکایتی زحمت می کشد و ما هم باید باید این زحمات وی را نادیده نگیریم و به وی احترام زیادی بگذاریم.
پدر است که برای ما تمام لوازم مکتب را آماده می کند مانند کیف ،کفش ،لباس ،کتاب،کتابچه ،قلم وغیره را آماده می کند و اطفال خود را به مکتب می فرستد و کوشش می کند که تکالیف درسی اطفال خود را هم حل کند تا در درس های خود مشکل نداشته باشد و کوشش پدر این است تا که اطفال وی در آینده بتوانیم یک شخص فایده مند برای فامیل و کشور خود باشیم.
پس وقتی پدر برای طفل خود آنقدر زحمت می کشد باید طفل وی هم قدر این زحمات پدر خویش را دانسته و از وی هر چه که تشکری هم بکند باز هم کم است و بهترین تشکری فرزند از پدر این است که در وقت که پدر وی به کمک وی ضرورت داشته برای پدر خود از جان خود هم بگذرد چون وقتی که پدر وی پیر شود قدرت و توان خود را از دست می دهد و پسر وی هم همان طور که پدر شب و روز برای بزرگ کردن آن زحمت کشید پسر وی هم باید قدر تمام این زحمات پدر خود را دانسته و با پدر خویش رفتار و کردار مناسب بکند تا خداوند هم از وی رازی باشد و پدر وی هم از پسر خود رازی باشد.
