گاه یانسان نیازبه این دارد که درسایه سکوت بماند درد انسان را تا تناب دار سکوت میرساند سکوت نوع از مرگ است مرگ که انسان را به مرده متحرک تبدیل میسازد خنده خوشی از یاد میرود انسان درد را تحمل کرده میتواند البته تا حدی که توانش را داشته باشد اما گاهی نمیتواند واین باعث میشود تا سکوت اختیار کند وبگذارد دیگران او را همواره پایمال کنند ما انسانیم ونیاز به این داریمکه یکی ما را درک کند یکی باشد که برایش مهم باشد که وقت ما چگونه میگذرد اما در حالیکه همه از ما توقع دارند اما ما از کسی توقع داشته نمیتوانیم هر قدر خود را مثل سنگ مقاوم نشان دهیم بازهم سنگم شکنندهخواهد بود در زیر این همه دردیدی که انسان متحمل میشود هر قهرمانی در زندگی کم میاورد در زندگی خوشی ها به مراتب کمتر نسبت به غم ها هست زندگی مثل یک بازی عجیب وسر در گم است برای رسیدن به هدف یک قول نه بلکه تعدادی زیاد از قول ها را باید شکست داد ان قول در زندگی زنده نیستن ولی ما در مقابل انها بسیار زود تسلیم ومیشویم وامید خود را کاملا از دست میدهیم حتا از روی زمین بلند شده نمیتوانیم یکی از ان قول ها هست (غم)از اینرو هست که بهترین راه برنده شدن در زندگی اینست که را شکست دادن قول های او را بدانیم شاید نتوانیم به همین خاطر بعضی اوقات ما نیاز به یک پناه گاه داریم دور از همه چیز حتا اگر شده برای 5دقیقه دور بمانیم تا کمی وقت داشته باشیم که خود را دریابیم در دنیا همه برای خود میجنگند هیچ کس در فکر این نیست که تو بمیری یا زنده بمانیپس از خو قهر مانی نشان نده وخود را فدای دیگران نکن که حتا اگر در سکوت بمیری برای مرگ توغمگین نخواهند شد انسانها مثل رباط های بی احساس هستند زندگی میکنند ولی از زندگی چیزی نمیدانند جای برای اینکه زندگی کنم میخواهم وبهانه ای برای خنده ای میجویم