ز جود خوان کرم پر گشاده است شکوفه

هزرا نعمت الوان نهاده است شکوفه

اگر بسیر خرامی بپای بوسینت ای گل

به صخن باغ خیابان فتاده است شکوفه

به بین بدیده عبرت که چشم اگر تو نپوشی

ز اوج رو به تنزل نهاده است شکوفه

غرور عیش جوانی دمی است همچو حباب

فتد بخاک اگر پر کشاده است شکوفه

خوش است مصرع صایب که گفت ای مخفی

ز جلوه که دل از دست داده است شکوفه