امتحان که میرسد

غم بر سر غم میرسد

رزم وبزم ومجاس ها

همیشه باهم میرسد

به یکی نقل زیاد

به دیگری کم میرسد

مگر ای استاد خوب

تاتوانی بزنوبکوب

کوه به کوه نمیرسد

نقل به نقال میرسد

وجودی که همه ساله ما شاهد بهتر شدن وپیشرفت نظام معارف در سطح کشور هستیم اما با آن هم میبینیم که درس ومشق وعلم برای بعضیباببببب افراد جایگاه اساسی خود را ندارد ودرس وتعلیم برای آنها در یک محدوده ابتدایی است.

برای شاگردان مکاتب امتحانات به یک واهمه بزرگ تبدیل شده که در نهایت فقط امید کامیاب شدن در آنها میرود .هدف درس خواندن را نمی دانند وازخود ابتکاری به خرج نمیدهند.

یک ملت زمانی آزادی در آن به ارمغان می آید که تک تک افراد آن منور به نور دانش بوده وافراد آن برای پیشرفت ترقی کشور خود شبانه روزی تلاش نمایند وسعی فصیح وبلیغ خود را به خرج دهند،گر چه علم غایتی ندارد.اما آن بزرگمردان که در این عرصه قدم نهاده اند ،هیچ گاه متضرر نشده اند.

در ورای ما افرادی بودند آزاده غیور وسر فراز پس چرا ما با وجودی که هنوز در ابتدای کار هستیم خودرا ناتوان احساس کنیم.