راز خوشبختی چیست ؟

Posted on at


 


در اینکه همه ی فرد های جامعه خواهان سعادت، خوشبختی و بهروزی در زندگی روزمره ی خوداند، شکی نیست؛ اما آخر خوشبختی چیست و راه اصول به آن کدام است ؟


نظریه های دانشمندان و بزرگان جهان در مورد خوشبختی، بسیار مختلف است، به طوری که یکی از بزرگان 228 نظریه را در مورد خوشبختی گردآوری کرده است. در یک نتیجه گیری کلی از نظریه های صاحب نظران، می توان به چند نظریه ی مهم و قابل توجه که به طور معمول مورد توجه ی عامه ی مردم نیز است، اشاره کرد.


بعضی از صاحب نظران راه وصول به سعات در زندگی را منحصر به جمع آوری ثروت زیاد می دانند، برخی تنها راه سعادت و خوشبختی را رسیدن به جاه و مقام دانسته اند و گروهی دیگر همچون فروید و طرفدارانش، خوشبختی در دنیا را منحصر به کامجویی و لذت های جنسی ذکر کرده اند. گروهی دیگر، تنها راه رسیدن به سعادت را تکامل رفتار انسانی و تعالی اخلاق نفسانی می دانند. دسته ای تحت فشار و رنج قرار دادن و به ریاضت وسختی کشیدن جسم انسان را راه صحیح خوشبختی معرفی کردهاند و عقدیده دارند چنان باید جسم و بدن را در تنگنا و سختی قرار داد که ضعیف و نحیف شود و روح انسان به تکامل و بزرگی برسد، مرتضان هندی از این دسته اند. آنان کارهایی عجیب و مشکل انجام می دهند، به طور نمونه: دانه ی گندم را ماه ها در کف دست نگه می دارند که سبز شود یا با بدن عریان روی میخ ها می خوابند یا ماه ها از خوردن و آشامیدن خودداری می کند.


آیا یکی از راه های ذکر شده ی بالا راه اصلی ورود به وادی سعادت است ؟


آیا چیزی فراتر از این امور مادی، راه ورود به سعادت و خوشبختی است ؟


آیا باید گفت که راز خوشبختی تنها در پرتو ایمان الهی است و بس ؟



خداوند متعال در قرآن می فرماید: (( تنها با یاد خدا، قلب ها آرام می شود.))، کسانی در زندگی خوشبخت اند که از آرامش نفس روح حقیقی برخوردار باشد. کسانی که به غلط می پندارند زراندوزی و انباشتن مال موجب رسیدن به سعات است، سخت در اشتباه اند. به تجربه بر همگان معلوم شده است که ثروت زیاد هیچ گاه مایه ی سعادت نیست و چه بسا باعث فلاکت می شود.


بهره برداری صحیح و قانونی از منبع های ثروت، انجام کارهای عام المنفعه و دستگیری از نیازمندان، از کارهای نیک و موجب رضای خداوند است و پاداش معنوی دارد. از این جهت است که خداوند می فرماید : (( دنیا کشت گاه آخرت است. ))


در زندگی مشترک نیز کسانی موفق اند که در عین حال که به آرزوهای معمول و منطقی خود می رسند و از این بابت احساس و رضایتمندی و خرسندی دارند.



About the author

farzadsalehi

Student of Journalism Faculty

Subscribe 0
160