د خندا کولو او ژړا کولو څخه څه لاسته راځی؟
آیا پوهیږی اولین انسان چی پوه شو چی اوبه اور ګولوی څوک وا؟ هغه اولین انسان وا چی اور یی اخیستی وو هر څه یی وکړل خو اور یی ګول نشوکی په همدی وقت کی ناڅاپه په اوبو کی ولویدا او اور ګول شا او دا یی تجربه کا

.
ا.ما هغه څوک وا چی خندا یی تجربه کړه ؟هغه اولین شخص وا چی ژړا یی تجربه کړی وه 
په همدی خاطر په دی نړی کی تنها هغه کسان د زړه له کومی خاندی چی د زړه له کومی یی ژړلی وی که چیری زموږ په ژوند کی غم او ژړا نه وای نو هیڅکله به موهم ښادی او خندا تجربه کړی نه وای په هره اندازه چی غم او اندوه وه زموږ په زړه کی عمیق تره وی په هماغه اندازه ښادی زموږ په زړه کی ملایم تره وی ټول هغه انسانان که خوشحاله وی او که غمناک د خدای (ج) سره نږدی وی موږ په هر حالت کی د الله (ج) څخه مرسته وغواړو هم د خوشحالی په وخت کی او هم د غم په وخت کی په دی نړی کی نورانی انسانان ښه زړه لرونکی انسانان دی ځکه چی ښکلا په رخسار نه ده نورانی ښکلا په زړونو کی وی اما هر هغه څوک چی غم تجربه کړی د خوشحالی څخه هم ناخبره وی که چیری موږ غم تجربه نه کړو نو د خوشحالی په معنا نه پوهیږو او خوشحالی به کوم ارزښت ونه لری موږ ته همدا غم دی چی زموږ د خوشحالی په ارزښت پوهیږو او همدا غم موږ ته د ژوند کولو مختلف دوری راښیی هر انسان یوه لحظه خوشحاله او یوه لحظه خفه او غمناکه وی که چیری زموږ په ژوند کی خوشحالی همیشه وای نو دی خوشحالی به بیا کومه معنا نه لرله خوشحالی به زموږ په ژوند کی هره ورځ تکرار کیدله او بالاخره نور به خوشحالی موږ ته خسته کن شوی وای ژړا د زړه د خالی کولو لپاره یوه ښه طریقه ده هر کله چی موږ وژاړو پس له هغی یو ښه احساس لرو او زړه مو سپک شی او خندا د موږ د روح او ځان تقویه کوی که چیری ژوند ته یوه جاده فکر وکړو نو غمونه د هغه په سر او خوشحالی د هغه جاده لاندی دی غمونه او خوشحالی د الله (ج)عطر او مزه د ځانه سره لری اوهیڅکله هم دا هیر نه کړو چی زموږ ژوند دیوی کوتری په څیر دی چی یوه بال کی یی غم اوپه یوه بال کی یی ښادی ده څرنګه چی اوس خلک وایی خندا د ژوند مالګه ده هماغسی موږ همیشه خوشحالی ته ضرورت لرو غم هم یوه ښه تجربه زموږ په ژوند کی وی تر څو د خوښی په ارزښت پوه شو

.