اندرز درلغت به معنای نصیحت کردن و سخن نیک گفتن را گویند و دراصطلاح فقهأ عبارت از سخنانی است که از بزرگان و متفکرین ما به ما به جا مانده است.من هم به شما تعدادی از اندرزهای بزرگان را تهیه نموده ام تا که بخوانید و در زنده گی روزمره خود استفاده کنید.که عبارت است از:
. بیاموزید و بیاموزانید
درخت اصیل هرقدر بار آید به زمین فرود می آید.
پرسش روشن شاگرد از پاسخ استاد ارزشمند تر است.
باید بخواهیم تا بتوانیم.
کسی که به خود اطمینان دارد به تعریف کسی احتیاج ندارد.
می اندیشم پس هستم,هستم چون فکر می کنم,فکر می کنم چون شک می کنم.
خدایا هنر چه قدر بلند ولی عمر چه قدر کوتاه است.
نزدیک ترین چیز ها مرگ و دوری ترین چیز های آرزوهاست.
حافظه گنجینه یی است که باید به آن سرمایه گزاری کنیم تا به توانیم کمکی را که به آن نیاز داریم از آن دریافت کنیم.
راز جوانی من در اینست که هر روز چیز تازه یی را یاد گیرم.
شب زنده گی برای خردمند,همچو روز روشن است.
برای شب پیری در روز جوانی باید چراغی را تهیه نمود.
امید با مرگ هم به گور نمی رود.
هیچ کس بد بخت تر از کسی نیست که همیشه خوشبخت است.
دو چیز محال از عقل است خوردن پیش از رزق و مردن پیش از وقت.
آنان که به توفیق و کامیابی خود اطمینان دارند پیروز هستند.
امید در زنده گی انسان همان قدر اهمیت دارد مانند بال برای پرنده گان.
اولین کسی باش که به رقیب پیروزت تبریک می گویی.
دوستان خوب امیدوارم این اندرز ها و سخنان بزرگانی که نوشته ام باعث خرسندی تان شود و بتوانید از آن ها استفاده خوبی بکنید و به اطفال نازنین هم نیز این اندرز ها را بگویید تا آنها هم نیز در زنده گی خود استفاده بکنند .
