ازدواج امری مقدس و اساسی در شکل گیری زندگی هر انسانی هست، هر فردی چه دختر چه پسر دیر یا زود ازدواج می کند و خانواده رویای خویش را تشکیل می دهد.
گاهی وقت ها پسران و یا دختران به اساس خواست خویش و بر مبنای علاقمندی، عشق و یا آشنایی همسرشان را انتخاب می کنند و برخی دیگر در مقابل اصرار پدر و مادرشان می گویند:
"به دل خودتان برم زن بگیرین"
گفتن این جمله از سوی جوانانی که به سن ازدواج رسیده اند و عاقل و بالغ شده اند برای من درکش مشکل است
یعنی این جوانان حاضرند با هر دختری که از سوی خانواده انتخاب می شود ازدواج کنند؟ البته بحث اینجا صلاحیت خانواده و فهمیدگی وتجربه آنها نیست.
بحث اینجاست که چرا جوانان امروزی هیچ معیاری برای انتخاب همسرشان ندارند؟
اگر ما برای تصمیم خود تمام جزئیات و ویژگی ها را بدانیم راحت تر انتخاب می کنیم این مساله در پیش پا افتاده ترین امور زندگی هم صادق است.
مثلا میخواهیم یک موتر بخریم اگر هیچ ویژگی در ذهن ما نباشد قطعا نمی توانیم به راحتی انتخاب کنیم اما اگر در مورد قیمت، رنگ، مدل، کمپنی، سرعت و ... از قبل همه چیز را برای خودمان واضح بسازیم آنگاه خرید برای ما آسان تر خواهد بود.
ازدواج امر مهمی هست و از حساسیت زیادی برخوردار است بنابراین باید تمام ویژگی های همسر آینده خویش را تعیین و کنیم و همواره برای انتخاب به آن ایده آل ها توجه کنیم، در غیر آن مجبوریم با هر گزینه ای که برایمان انتخاب شد ازدواج کنیم و بسازیم و بسوزیم!
و آنگاه چقدر زود دیر می شود!
