دانش آموز عزیزم به دبستان وطن تا که مقبل شوی اندر صف مردان وطن
ای پسر آب حیاتست ترا علم و هنر نوش کن بادهء پر نشئه عرفان وطن
عصر تحصیل کمالات و برومندی توست پس زانو منشین نور دو چشمان وطن
دُرّ شهوار کنی کشف ز دریای هنر بفشان گوهر تحصیل به دامان وطن
کوکب برج سعادت اثر معرفت است که درخشان شده در اوج گلستان وطن
شرف نوع بشر از ره علم و ادب است فضل در مال و نسب نیست عزیزان وطن
علم حدق است وطن چشم ضیائش تدبیر عملش روح بود در تن مردان وطن
هر که در راه طلب عزم متینش نبود کی به چیند گل مقصود ز بستان وطن
ای جوان گر به وطن مهر و محبت داری بذل همت بگماری پی عمران وطن
وطن اقدس ما چشم امیدش باز است که فداکار شود جمله جوانان وطن
همه هستیم مسلمان و برادر با هم متفق باش عزیزم تو با خوان وطن
گرترا در دو جهان بهره وری ملحوظ است باش پروانه صفت گرد ادیبان وطن
