زندگی

 

زندگی واژه ی که شوق بر می انگیزد

نشاط می آفریند..........

غم زدایی می کند؛

اما در انبوه از لحظه ها خود متهم به غصه آفرینی است

پس چگونه میتوان براین فرومایه دو رو اعتماد کرد

چطور توانست برای آن به مبارزه پرداخت

چطور با همه ی وجود برای درخشانی و طلایی شدن آن تلاش ورزید

اینکه گاه این چنان و گاه آن چنان است؛

گاه آدمی را استقبال و گاهی زبونی را نصیب اش کند

زمانی راه

زمانی منزل

زمانی هم رهنمایی مخلوق ناطق است

با چنین صفت ها و وظیفه هایی به هم آمیخته زندگانی

نه می توان از آن دوری جست

و نه هم می توان با سکون و خوش دلی به معامله با آن پرداخت

زندگی همیشه آنچه را بیشتر دوست داشتی از آن تو نمی کند

همواره امتحان ات می کند؛

گاه با درد

گاه با دوری

گاه با مرگ ابدی

اما انسانی که ناتوان و گیر مانده در دام

هیچ گاهی از حیله ها و مکر زندگی سیر نمی شود

و راه ها را در جستن تا بیشتر رنج بکشد

رنج زندگی را......

صد افسوس بر این احوال......!!

 کی باشد که آدمی بداند

و دیگر فریب زندگی را نخورد