هما نگونه که جسم برای زنده بودن وادامه حیات نیاز به روح  دارد و جسم بی روی سرد است وپژمرده زندگی زناشویی نیز برای سعادت وشادابی وبا ثمر بودن پویایی نیاز به روی دارد وروی آن عشق ومحبت است وزندگی  بدون  آن مانند جسم بی روی می باشد همچنین  هما نطور که اجزا  یک  ساختمان برای  انسجام  نیاز به ملات دارند و او راق یک کتاب  به شیرازه  محتاجند کانون خانواده نیز  برای استحکام و حیات پر بار  خود نیاز  به ملات و  شیرازه دارد و آن عشق و محبت و علاقه بین زن و شو هر است  عشق کمیا ی سعادت است که  دلهای افسرده ونا امیدنشاد امید می دهد سر دیها را به گرمی وحرارت تبدیل می کند از محبت تلخها شیرین شود

از محبت مسها زرین شود  دراین باره به سخنی ارزنده از استاد شهید مطهری بنگریم  پسر ودختر ی که هیچکدام  آ نها در زمان تجردشان  در هیچ چیزی نمی اندیشیدند مگر  در آنچه مستقیمآ  به شخص خودشان ارتباط داشت  همین که به هم دل بستند وکانون خانوادگی تشکیل دادند برای    اولین بار خود را به سرنوشت   موجودی دیگری علاقه مند می بینند  شعاع خوسته  هایشان وسیعتر می شود . وچون صاحب فرزند شدند به کلی روحشان عوض می شود آن پسرک تنبل و سنگین اکنون چالاک  وپر تحرک شده است وآن  دخترکی که به زور هم از رختخواب  بر نمی خاست اکنون تا صدای  کودک گهواره نشینش را می شنود همچون برق می جهد کدام نیروست که لختی ورخوت را برد وجوان را اینچنین حساس ساخت ؟

آن جز عشق و محبت نیست ... عشق قوای خفته را بیدار و نیروهای بسته و مهار شده را آزاد می کند نظیر شکافتن اتمها وآزاد شدن نیروهای اتمی  الهام بخش است وقهرمان ساز ... عشق نفس را تکمیل واستعدادها ی حیرت انگیز  باطنی را ظاهر می سازد از نظر قوای ادراکی الهام بخش و از نظر قوای احساسی اراده و همت را تقویت می کند  اگر عشق و محبت  بر زندگی خانوادگی حاکم  باشد وزن وشوهر یکدیگر  را از صمیم قلب ذوست  داشته باشند . بسیاری از مشکلات آسان می شود و اصلا مشکل به حساب نمی آید . مانند سختیهایجهاد در راه خدا که برای مجاهد راستین از عسل شیرین تر است و مانند سختیهایی که یک انسان محقق در راه علم وتحقیق تحمل می کند و از آنها لذت می برد .                                                             شاد باش ای عشق خوش سودای  ما             ای طبیب جمله علتهای ما