یکی از پیام های بی سوادی فقر است. در کشور های پیشرفته بیشتری از کارها و شغل ها به سواد و مهارت مسلکی ضرورت دارد . یعنی اگر کسی سواد نداشته باشد نمیتواند، کار مناسبی و درامد کافی داشته باشد وقتی بیشتری از اعضای جامعه بیسواد باشند ،علاوه بر فقر این افراد، عموم جامعه نیز دچار
فقر خواهد شد چرا که بخشی مهمی از عایدات دولت را مالیا عشر و زکات وغیره تشکیل میدهد .
و وقتی که مردم فقیر باشند دولت نیز به کاهش عواید بیت المال و مالیات دچار خواهد شد و در این صورت امکانات عمومی جامعه مثلا راه ، شفاخانه، مکتب،معلولین ، علما کسانی که در خدمت دولت کار میکنند مانند مامورین دولت، معلمین، داکتران وغیره که شریعت اسلامی معاش شان را از پول بیت المال مقرر کرده کم خواهد شد و یارک های تفریحی و مانند اینها کم و امکانات کافی نخواهد داشت و هم چنان کار خانه های صنعتی از این چنین دولت ها نمیتواند به خوبی رشد کندو در نهایت چنین کشور دچار فقر و عفیب مانده کی شدبد خواهد شد.
پس ماباید در برابر درس و تعلیم بسیار کوشش کنیم تا از طریق آن به کشور یک شخص مفید باشیم تا افراد جامعه و خود ملت را نگذاریم روی به عقیب ماندگی برود تا یک کشور آری از فقر و بیسواد را داشته باشیم 
