ماموری را گفتند ترس از خدا کن – شرم از خالق یکتا و مردم بینوا کن

جیب پطلون و کورتی مردم را نه چسپ – رشوه و رشوه گیری را رها کن

گفت شکر مسلمانیم رشوه نیست قلمانه است – هدیه دوستی است و اندکی محرمانه است

مامور جان قلمانه هم نوع رشوت است – پولش بی خیر و پر از نکبت است

نخیر برادر جان صدقه و خیرات برادرانه است – نذر سخی جان و غریبانه است

چرا میکنید هوش و هواسم را پریشان – بر عقل و هوش تان شده ام حیران

شکرخدا مراجعینم غریب نواز اند – غریبان چوکی را با هدیه مینوازند

چشم حسودان را خدا کور کند – تهمت ناروا را از من دور کند

آغا جان چای پولی کجا ورشوت کجا – تشنه جا مانده کجا و رودخانه کجا

قطره شبنم در لانه مور طوفان است - شاهدانم میز و چوکی های بی جان است

من و قوطی نسوار و پیاله یی چای - از کجا داریم صلاحیت دستور ورای

خبرنگار جان دست بردار ازین مفلوک میز – چند قران ناچیز برمیزم بریز

ناروا تهمت زنند بر من بیچاره یی روزگار – کفش پاره سر شکسته یی بی قرار

عکس مفلوکم گر چاپ کنی در روزنامه ات – مفلوکان بگیریند بر من و بخندند به برنامه ات

بیا احسان نما بر این مامور چملوک شده – تحسین و تقدیری بگیر از سروران زور کده