فقرمشکل و حالتی است که انسان را به ناکامی و نا امیدی می کشاند و از انجایکه جامعه متشکل از جمعیت و یا مردم است ناکامی فقرزده گان جامعه را متاثر ساخته و بخش های دیگر آن را متزلل و آرامی را از بین می برد و برای جلوگیری از این مشکلات بودن یک خانواده سالم و توجه جدی دولت به این معضله ضروری می باشد .
کم توجهی به این دو اصل در جامعه ما مشکل بزرگ را به بارآورده که مردم شاهد آن در جریان این چند سال بوده اند ، خصوصا کم توجهی دولت ، اگر خانواده کم توجه باشد دولت مجبور است با ایجاد پالیسی مثبت از این مشکلات جلوگیری کند تا نظم جامعه برهم نخورد و دولت می تواند با تاسیس کارخانه ها و مساعد ساختن زمینه کار برای جوانان، جامعه را از بحران نجات دهد.
سکوت دولت در برابر این چالش بزرگ در این مدت باعث افزایش آمار معتادین و اعتراض مردم گردیده است، به باور مردم دولت افغانستان با وجود ملیارد ها دالر کمک کشور های جهانی نه تنها که نتوانسته است به خود کفایی برسد بلکه مشکلات آن افزایش یافته است. یکی از این مشکلات وجود فساد اداری گسترده در نهاد های دولتی می باشد که باعث بی اعتمادی بیشتر شهروندان نسبت به نهاد های دولتی گردیده است.
اکثریت فقرزده گان و معتادین مواد مخدر در کشور را مهاجرین و بی سوادان تشکیل می دهد. سه دهه جنگ در کشور باعث این همه نا بسامانی ها شده است، بخصوص در دوره طالبان که دروازه مکاتب به روی دختران بسته شد.
اکثریت جوانان در نتیجه کم توجهی خانواده و نبود نظم در آن به مواد مخدر معتاد شده اند. هر عضو خانواده در نظم و توجه به ارزش های خانوادهگی باید سهمگیر باشد، زیرا اساس موفقیت خانواده ها را پایبندی به نظم و ارزش های اخلاقی اعضای خانواده تشکیل می دهد.
