ىر دشت روز زندگی سرابی می بینم

زآرزو ها و هوس میوه رنگین می چینم

راه سخت سفر و راهی راه سیاه قربت

تا در دنیایی بی محبت باز دل تازه بگزینم

در طوفان عشق و دشت خشکیده دلدار

آرزوی باز گل سرخی می پرورانم

دست ها را گشاده ووفای دوستی خواهم

ما که ز احساس محبت دور ودر ره عشق مسکینم

ز دوستی دوست خرسند و ز عشقش بیمناک

که دوستی اش مشکل و باز زعشق صفایش مشکینم

پرنده احوال خواند داستان پهلوی من ها

از احوال درد دل من باز عاشق رنگینم

بنگر، بنویس، درس ره من و من ها

که عشق او چگونه انسان شکند و باز شکسته تر شیرینم

ببین شعله اتش کنار و طاقت رویش

گویم که به دنبال کنار و مدد چشمش، جوانی می چینم